Opowieści Baśniomistrza. Księga Koszmarów: Transylwania recenzja

"Opowieści Baśniomistrza. Tajemnice Dziwnolasu" już za mną, nadszedł czas na ich brata "Opowieści Baśniomistrza... Transylwania". Jak sam tytuł wskazuje, tym razem zagłębiamy się w dość mroczne i gęstsze klimaty. Gra już na samym początku informuje nas, że jest przeznaczona z tego powodu dla trochę starszych czytelników (14+). W porównaniu z Dziwnolasem tym razem mamy do wyboru tylko 4 klasy postaci (ksiądz, pisarka, podróżnik uczony), ale ich historie i cechy idealnie wkomponowują się w fabułę. Gra zawiera także tyle samo opowieści i uwierzcie mi, gdy grałam w nocy ze znajomymi, niektóre przyprawiają o zimny dreszczyk! Postać i opowieść wybrana? No to zaczynamy!

Ja i moi bliscy mieliśmy już do czynienia z poprzednią grą z serii, więc zasady nie były trudne do opanowania. Jeżeli jednak ktoś dopiero zaczyna przygodę z tym typem gry, to nie martwcie się — zasady są jasno przedstawione, poparte przykładami, więc szybko je opanujecie. Powiewem świeżości są "karty przygód", które można pobrać za darmo i wydrukować ze strony internetowej blackmonk.pl. (tu także nie musimy zagubieni błądzić, na każdej stronie "Opowieści" znajdziemy stosowny kod QR). Znajdziemy tam również mapy, dzienniki, karty nagród oraz zasady opcjonalne, które urozmaicą nam rozgrywkę. Dodatkowo mamy możliwość odsłuchania lektora, który odczyta za nas poszczególne wydarzenia, a wszystko to oprawione zostało przepiękną oprawą muzyczną, świetnie oddającą klimat. Grając we 4 osoby, każda partia nigdy nie była taka sama — niekiedy moja postać umierała pierwsza, ktoś szybko osiągnął cel opowieści.... ale także spędziliśmy długie godziny, próbując dotrzeć w określone miejsce (bramy zamku jeszcze niezdobyte!). Zdarzało się też, że sami siebie pozbawialiśmy możliwości wygrania gry! I wiecie co? Wędrowanie przez poszczególne tereny mapy nigdy nas nie znudziły — autor wprowadza tyle możliwych ścieżek, a rzut kością zawsze jest losowy, że nigdy nie wiedzieliśmy, co nas spotka. Poprzez taki zabieg z pozoru mała liczba opowieści nie stanowi problemu.

Do "Opowieści Baśniomistrza. Transylwania" nie potrzebujemy całej paczki znajomych, w grę można zagrać samemu i wcale nie będzie łatwiej, można ją też przerwać w każdej chwili. Ta historia potrzebuje tak naprawdę tylko gracza, wszystkie elementy jak dodatkowe karty, lektor to tylko miłe urozmaicenie i dopełnienie klimatu fabuły.

To kto jest gotowy do wyruszenia do Transylwanii?

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.