Sfora recenzja

Zielona góra. Mroźna pora roku - zima... Dookoła śnieg po kolana.... Noce długie, a dnie coraz krótsze...
.
W lesie niedaleko wspomnianego miasta zostaje odnaleziona ludzka ręka, która po dokładniejszych oględzinach okazuje się być .... odgryziona przez człowieka. Jakby na domiar tego było mało w mediach aż huczy o grasującym nieopodal miasta wilkołaku. Wśród ludzi panuje niepokój i napięta atmosfera... Nie trzeba długo czekać. Kolejne ludzkie szczątki zostają odnalezione... Tym razem śledczy odnajdują zmasakrowane zwłoki kobiety, która zaginęła niedawno. Jej ciało zostało rozszarpane przez sforę wilków. Czy to przypadek? Zmarłą kobietą była jedna ze sióstr dlatego Inspektor Czarnecki nie traci więcej czasu i postanawia utworzyć specjalną grupę dochodzeniowo-śledczą, która pomoże mu rozwiązać tę nietypową sprawę. W skład zespołu wchodzi komisarz Igor Brudny wraz ze swoją koleżanką z policji stołecznej Julią Zawadzką.
.
Igor postanawia sprawdzić czy zmarła zakonnica ma coś wspólnego z sierocińcem sióstr hieronimek... Sprawy się coraz bardziej komplikują, a czasu jest coraz mniej...
.
.
" Sfora " to II tom cyklu o Igorze Brudnym Przemysława Piotrowskiego. Zacznę od tego, że jest to część powiązana z I tom'em pt.: " Piętno " . Dlatego jeśli nie czytałeś/łaś jeszcze pierwszej części to koniecznie ją nadrób!
.
Autor cechuje się tym, że jego opisy są dosyć szczegółowe co nadaje przeraźliwy wręcz mroczny charakter całej książce. Sposób w jaki opisuje miejsce zbrodni, pomieszczenia czy nawet bohaterów pozwala przenieść się wyobraźnią w ich świat. Sam fakt, że autor nawiązuje do sierocińca już chwyta za serducho, a co dopiero dodając do tego tak ponurą porę roku jaką jest zima... W niektórych momentach miałam ochotę ją odłożyć tylko dlatego, że ciężko mi było udźwignąć to co doświadczali bohaterowie. No właśnie.. Bohaterowie.. Ponownie jak w przypadku pierwszego tomu nic dodać nic ująć - ich poczucie humoru miejscami sprawia, że człowiek może wziąć głęboki oddech i pogrążyć się dalej w powieści. Autor po raz kolejny odwalił kawał dobrej roboty ! I nie ma co ukrywać... Wielu autorów mogłoby się od niego uczyć. Gratuluje kolejnej dobrej książki!