Słodkie kłamstewka recenzja

CO SĄDZIŁAM, ŻE WIEM.
-W 1998 roku, Maryanne Doyle zniknęła, a tata wiedział coś na ten temat.
-Maryanne Doyle nigdy więcej już potem nie widziano.
.
CO TAK NAPRAWDĘ WIEM.
-In 1998 roku tata skłamał, że nie zna Maryanne Doyle.
-Alice Lapaine znaleziono uduszoną nieopodal pubu taty.
-Tata był w okolicy zarówno wtedy, gdy zniknęła Maryanne Doyle i gdy zamordowano Alice Lapaine – FAKT
Związek?
Zaufanie działa w obie strony. . . co robić, gdy go zabraknie?
.
Zacznę może od początku, okładka jest fenomenalna, przyciąga wzrok i nie da się przejść obok niej obojętnie. Te żywe kolory ożywiają tą oprawę. Opis na okładce też nie mówi nam dużo, więc tak naprawdę nie wiedziałam co mnie czeka w środku. Za to bardzo dziękuję autorce, bo strasznie byłam ciekawa co przeczytam. Mamy małe miasteczko, wiele bohaterów, dużo wątków, rodzinne wspomnienia, które zostawiły po sobie jakiś ślad- ogółem dzieje się, oj dzieje A takie książki lubię. Lubię gdy książka nie daje odetchnąć i akcja toczy sie od samego początku aż po ostatnią stronę. Autorka porusza tutaj ciężkie tematy, takie jak in vitro, rodzicielstwo i relacje rodzinne, które nie były za dobre. I nawet śmiem twierdzić, że to kryminał A nie thriller psychologiczny. Od samego początku obstawiałam osobę, która zamordowała, lecz czytając dalej moje spekulacje legły w gruzach i co chwila podejrzewałam kogoś innego. Zagadka pierwsza klasa i właśnie takie uwielbiam, że nie wiesz wszystkiego do końca a zakończenie Cię zaskakuje. Skrycie dopingowałam głównej bohaterce, żeby jej relacje z ojcem się poprawiły, mimo że przez całą książkę wieszała na nim psy, to na koniec coś uległo zmianie. Podsumowując jest to lekki i spokojny thriller/kryminał, bez żadnej krwawej jadki i brutalnego mordu. Polecam ją bo przy niej spędzicie miło czas, ta lekkość pióra sprawia, że czyta się ją jak burza. Jak na debiut to bardzo dobrze napisana pozycja. Jeżeli chcecie dowiedzieć się czegoś więcej, sięgnijcie po nią. Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwoczarnaowca.