Papierowy mag recenzja

Ceony Twill całe swoje życie marzyła, aby stać się Wytapiaczem - specjalistką od magii metalu. Po ukończeniu Szkoły Magów Tagis Praff zostaje wyznaczona do bycia papierowym magiem, Składaczem. Rozgoryczona i zawiedziona trafia pod skrzydła ekscentrycznego Emery'ego Thane'a, który z czasem zaczyna ją coraz bardziej fascynować. Wtedy jednak pojawia się Wycinacz. Niebezpieczna kobieta władająca zakazaną magią ciała kradnie serce Emery'ego i ucieka, zanim którekolwiek zdąży zareagować. Ceony musi zmierzyć się z nieznanymi mocami i wyruszyć w niewiarygodną podróż do ukrytych komnat wciąż budującego serca Thane'a.
.
Na wstępie napiszę o okładce, bo ona bardzo przykuła moja uwagę. Egzemplarz, który otrzymałam ma twarda oprawę i jest matowy. Wzory, które są pokazane przypominają mi trochę papier, a raczej jego origami, co nawiązuje do tej pozycji. Idźmy dalej, fabuła wciąga od pierwszych stron, fakt faktem początek musiałam trzy razy czytać, żeby zrozumieć niektóre fragmenty, bo były dla mnie nie zrozumiałe ale było warto. W książce króluje magia i papier. Wszystko co stworzą bohaterowie oczywiście z papieru ,,ożywa'' za pomocą tylko jednego słowa, ale nie zdradzę wam jakiego. 😁 Tutaj moim zdaniem, fani Fantasy nie będą się nudzić, ponieważ są momenty gdzie dzieje się mało, ale gdy pojawia się zło wszystko rozpędza się do tego stopnia, że napięcie sięga takiej lini, gdzie panuje wysokie napięcie. I właśnie to sprawia, że nie będziecie mogli się od niej oderwać. Powiem wam, że mogłabym ja skończyć wcześniej, lecz nie chciałam bo ją się czyta tak przyjemnie, że bałam się skończyć. Wszystko czyta się z zaciekawieniem do kolejnego rozdziału. Rozdział kończy czarna strona, która dodaje swojego uroku. Z chęcią sięgnę po kolejne tomy, które mam nadzieję, że pojawią się już wkrótce. POLECAM, bo naprawdę warto, a książkę pochłoniecie z przymrużeniem oka i będziecie chcieli więcej tak jak ja. Ale dodam jeszcze, że jestem strasznie ciekawa tego jakby to wszystko wyglądało, jakby została nagrana ekranizacja. Czy też wciągnęłaby mnie tak jak książka?