Ulica strachu. Dziewczyna znikąd recenzja

"Dziewczyna znikąd" to pierwsza książka z cyklu Ulica Strachu autorstwa R. L. Stine'a, od wydawnictwa Media Rodzina.
R. L. Stine, piszący zabawne książki dla dzieci i młodzieży, w roku 1989 wydał swój pierwszy horror dla nastolatków, który szybko okazał się hitem. W ciągu 10 lat napisał ponad 150 opowiadań, składających się na serię Ulica Strachu, chętnie czytanych przez nastolatków oraz dorosłych na całym świecie.

Całkiem niedawno na platformie Netflix pojawiły się 3 odsłony historii umiejscowionych w przeklętym miasteczku Shadyside, ale są to opowiadania inne niż te, które dla swoich czytelników postanowiło wydać w tym roku wydawnictwo Media Rodzina.

"Dziewczyna znikąd" to mroczna historia, w której bohaterami są nastolatkowie uczący się w Shadyside High.
Pewnego dnia w miasteczku pojawia się nowa, dziwna dziewczyna, która nawiązuje znajomość z Michaelem. Niestety od pierwszego spotkania coś jest nie tak, ale nic nie wskazuje na to, że będą z tego aż takie kłopoty. Po tragicznym wypadku na grupkę nastolatków spada seria tragicznych wydarzeń, ale nikt nie jest w stanie wytłumaczyć racjonalnie tego, co dzieje się w Shadyside. Wszystko wskazuje na to, że mroczna przeszłość miasteczka nie daje o sobie zapomnieć.

"Dziewczyna znikąd" to książka, która wciąga od pierwszych stron.
Od samego początku jest też przerażająca, a drastyczne sceny pojawiające się bardzo szybko, są dla czytelnika zaledwie przedsmakiem tego, co czeka go dalej. Książkę czyta się bardzo szybko i trudno odłożyć ją a półkę, bo pisana jest świetnym językiem, a zawrotne tempo nie pozwala na to, aby robić przerwy.
"Dziewczyna znikąd" to typowy YA horror, dlatego będzie odpowiednia dla czytelników w wieku +16, a to dlatego, że nie brakuje w niej brutalnych, krwawych i przerażających scen.

Sama będąc osobą dorosłą czułam, że jest to bardzo dobry horror- z ciekawą fabułą, dziwną zagadką, przerażającymi scenami dobrym tempem.

Żałuję tylko jednego- że jako nastolatka nie miałam okazji poznać historii z Shadyside, bo od czasów gimnazjum jestem ogromną miłośniczką horrorów.