Próby ognia i wody recenzja

A gdyby historia nie kończyła się wraz z powieścią?

Próby ognia i wody" to antologia składająca się z trzech tekstów ściśle powiązanych z "Aferą na tuzin rysiów".
"Czym karmię swoje demony" to właściwie prolog do Afery. To historia która kończy się dokładnie w tym momencie, w którym zaczyna się Afera i wyjaśnia nie tylko to, w jakim stanie jest Nikita na początku, ale też masę innych rzeczy, które przewijają się w fabule.
"Ręce pełne rysiów" to opowiadanie, które dzieje się równolegle do Afery. Jego głównymi bohaterami są Anna i Rafał (tak, wilczyca i ryś, których możecie pamiętać z "Jak pies z kotem") i stadko rysiąt, którymi się muszą zaopiekować, kiedy reszta rodziny zajmuje się śledztwem i niebezpieczną magią. Przeżywają swoje przygody, niebezpieczeństwa i małe załamania nerwowe.
"Haczyki w sercu" to poniekąd epilog do Afery i do "Czym karmię swoje demony", domknięcie pewnych wątków, wyjaśnienie pewnych spraw i dużo Brynjara, bo przecież to po prostu konieczność.

„I nagle wszystko stało w ogniu. Łóżko, zasłony, ściany, które przecież nie były łatwopalne, dywan, parkiet. Płomienie wzleciały wysoko, jakby demon podsycał je benzyną. Odskoczyłam od niego, czując, jak skwierczy mi skóra. Musiałam uciekać!”

„Próby ognia i wody” to moje drugie podejście do twórczości Anety Jadowskiej.

Książka ta jest zbiorem trzech historii ściśle powiązanych z pozycją ,,Afera na Tuzin Rysiów”. Jak dla mnie zaś stanowi ona jej świetne uzupełnienie.

Pierwsza historia już bardzo dobrze rozjaśnia nam sytuację sprzed wydarzeń z Afery. Dowiadujemy się jaką misję wykonywała Nikita przed rozpoczęciem fabuły, a także kim jest tajemnicza Stella, o której tak często dziewczyna wspomina. Druga historia opowiada o wydarzeniach z tomu głównego jednak z perspektywy innej bohaterki. A trzecia historia jest powrotem do pierwszej opowieści, a także jej kontynuacją.

Sam styl autorki sprawia, że tę książkę czyta się naprawdę dobrze i szybko. Także, chodź bardziej podobała mi się akcja z Afery, to nieco lepiej orientowałam, się w sytuacji czytając tę pozycję. Byłam mniej zdezorientowana, lepiej rozumiałam bohaterów, a także przedstawiony w książce świat, co sprawiło, że od razu nieco lepiej ją odebrałam.

Podsumowując, jestem zadowolona z lektury. Przedstawione w niej wątki podobały mi się, choć nie będę, ukrywać ja jestem raczej fanką dłuższych historii. Te jednak stanowiły dodatek, do innej intrygującej opowieści, co samo w sobie już mnie nie drażniło.

Jeśli lubicie książki Anety Jadowskiej, to ,,Próby ognia i wody” również powinna przypaść wam do gustu. Ja, póki, co jestem zachęcona do tego, by sięgnąć po inne pozycje autorki.