Gwiazda, która zgasła recenzja

Czasami życie przytłoczy tak bardzo, że pozostaje tylko ucieczka od przeszłości. Czy takie postępowanie rozwiązuje problemy? Mogła o tym przekonać się bohaterka książki „Gwiazda, która zgasła”, która jest pierwszą częścią serii SQUAT.

Squat to nazwa grupy osób bezdomnych, którzy żyją na ulicy w Bydgoszczy. Weronika Sawicka znalazła wśród nich nowych przyjaciół, po tym, gdy porzuciła swoje dotychczasowe życie w luksusie. Jako dziecko była znaną gwiazdką filmową cieszącą się popularnością i sympatią. Niestety, wszystko skończyło się pewnego dnia, gdy wskutek popełnionych błędów dziewczyna nie może poradzić sobie z wyrzutami sumienia i wciąż atakującymi ją dziennikarzami portali plotkarskich. Postanawia zniknąć na jakiś czas i ukryć się wśród ludzi prowadzących życie na ulicy. Decydując się na ten krok, nie spodziewała się, że będzie to dla niej prawdziwa szkoła przetrwania, z której ratuje ją Michał Dzikowski, zwany Dzikim. To dzięki niemu zostaje wprowadzona do grupy, z którą spędza kolejne miesiące poza rodzinnym domem.

Wraz z powieścią „Gwiazda, która zgasła” wkraczamy w ciemne i niebezpieczne zaułki miasta, w którym można spotkać zarówno typów „spod ciemnej gwiazdy”, ale też osoby, które pod mocnym charakterem skrywają wrażliwą duszę potrafiące pomagać, współczuć i kochać. Autorka stworzyła ciekawą i nietypową opowieść o młodych ludziach, których życie nie poukładało się tak, jak by chcieli. Każdy z nich ma marzenia, których nie udało się zrealizować, a to, czego przyszło im doświadczać, odcisnęło piętno na dorosłym życiu.

Pierwsza część serii #SQUAT bardzo przypadła mi do gustu, gdyż opowiedziana w niej historia miała oryginalny przebieg, którego czasami trudno było się spodziewać. Poza tym styl pani Katarzyny Muszyńskiej pozwala na zintegrowanie się z każdym z bohaterów. Główną postacią jest Weronika, ale narracja poprowadzona jest tak, że od razu mamy możliwość poznania punktu widzenia pozostałych osób w danym momencie akcji. Nie znam wcześniejszych powieści tej autorki, ale z pewnością książka „Gwiazda, która zgasła” zachęciła mnie do tego, by sięgnąć po inne jej dzieła. Opisy emocjonalnych stanów umysłu, reakcji ciała, wszelkie rozterki i podejmowane decyzje dają razem bogaty zestaw wrażeń towarzyszących przez całą opowieść. Nie brakuje niespodziewanych zwrotów akcji, dynamicznego tempa i erotycznych scen, które nie rażą, są przekazane w sposób delikatny z użyciem ładnych opisów. Poza tym nie ma ich zbyt wiele, bo na plan pierwszy wysuwa się pogmatwana historia głównej bohaterki.

Postacie stworzone w tej serii wzbudzają określone uczucia, a ich wzajemne relacje lepsze, lub gorsze budują napięcie, zainteresowanie i chęć poznania ich bliżej. Bardzo polubiłam Damiana zwanego Ułanem, który swoją mroczną duszą i tlącymi się pokładami wrażliwości wzbudza sympatię od samego początku. Nieco inaczej jest z Weroniką, która niejednokrotnie mnie denerwowała podejściem do niektórych spraw, chociażby ciągłą ucieczką przed problemami i skrywaniem się za skorupą gniewu.

To niewesoła opowieść o dziewczynie, której dzieciństwo upłynęło pod dyktando despotycznej matki, co w efekcie doprowadziło do dramatycznych zdarzeń. Jednak autorka pokazuje, że nie ma sensu uciekać przed przeszłością, lecz odważnie stawić się temu czoła, a w razie problemów zawsze można na kogoś liczyć. Weronika ma szczęście do osób, która spotkała do tej pory na swojej drodze, zarówno, gdy była celebrytką, jak i wówczas, gdy żyła na ulicy. Nie potrafiła w swojej zapiekłości i poczuciu przytłoczenia tego dostrzec. Popełniła błędy, których nie potrafi sobie wybaczyć, ale każda sytuacja ma swoje różne oblicza. Gdy patrzymy na nią tylko z jednego punktu widzenia, możemy przeoczyć inne wartości i osoby, które chętnie by nam pomogły. Podobnie było z Weroniką, która w swoim poczuciu winy, nieszczęścia i niedoskonałości, nie docenia osób, które ma wokół siebie i stąd pojawia się decyzja o opuszczeniu rodzinnego domu. Dopiero przeżycia, jakich doświadczyła przez rok życia w warunkach odbiegających od jakichkolwiek normalnych standardów, pokazały jej, co w życiu liczy się najbardziej.

Jestem ogromnie ciekawa dalszych losów bohaterów, zwłaszcza po tym, co stało się w końcowych scenach pierwszej części "Squatu"

Książkę przeczytałam, dzięki wydawnictwu AMARE