Stasiek, jeszcze chwilkę recenzja

[Współpraca reklamowa z wydawnictwem Mięta]

Choć planowałam w grudniu skupić się na czytaniu świątecznych książek, nie do końca mi się to udało. Historia przedstawiona przez Małgorzatę Zielaskiewicz była jednak na tyle magiczna, że wprowadziła mnie w świąteczny klimat bardziej, niż niejedna komedia romantyczna Hallmarku.

„Stasiek, jeszcze chwilkę” to opowieść o Heni, rezolutnej staruszce, która ma maszynkę do robienia pieniędzy... Oczy Was nie mylą, starsza pani naprawdę posiada takie urządzenie. Nie działa ono jednak tak, jakbyśmy wszyscy chcieli, jest dużo bardziej pożyteczne, mianowicie robi dobro. Starsza pani za jej pomocą pomaga wszystkim naokoło.

Sprawy nieco się komplikują, kiedy Henia dowiaduje się od zmarłego męża, w swoim śnie, że niedługo do niego dołączy. Zanim to się jednak stanie musi znaleźć godnego następcę, który przejmie maszynkę i związane z nią obowiązki. Henia musi wybrać odpowiednią osobę, która zrozumie powagę sytuacji, w myśl zasady „with great power comes great responsibility".

Henia wyrusza na poszukiwania kandydata idealnego, a nie jest to podróż łatwa. Po drodze gubi maszynkę, poznaje niezwykłych ludzi, ściga się na hulajnodze, zajada jagodzianki i odwiedza różne niezwykłe miejsca, w tym najprawdziwszą melinę.

Nie sądziłam, że ta książka aż tak mi się spodoba. Bardzo polubiłam szaloną staruszkę. Nie była irytująca jak podobne jej postaci. Była ciepłą, dobrą kobietą z mocnym charakterem. Postaci drugoplanowe świetnie uzupełniały fabułę, a niektóre z nich pięknie rozwijały się poprzez wpływ Heni.

Szczypta magii, którą zaserwowała nam autorka, wprowadziła niesamowity klimat do powieści, a motyw z poszukiwaniem godnego następcy był naprawdę uroczy.

Znikający cień starszej pani przywołał mi trochę na myśl „Piotrusia pana”, choć fabuła nie miała nic wspólnego z tym klasykiem.

Nie zabrakło tutaj również humoru, którego było naprawdę sporo. Henia to wyjątkowa bohaterka, która sypała nie tylko dobrymi radami, ale także żartami, które rozbawiały nie tylko pozostałych bohaterów, ale również czytelnika.

Muszę przyznać, że to naprawdę udany debiut i z chęcią sięgnę po kolejne powieści autorki. Tym bardziej że otwarte zakończenie sugeruje, że możliwe, że poznamy dalsze losy ... maszynki.

Gdybyście mieli takie ustrojstwo, jak maszynka Heni, co byście z nią zrobili?