Pod obcym niebem recenzja

„ Bieda i wojna zmuszają ludzi do różnych działań…Najgorsza w tym wszystkim jest bezradność.” (str.235)

Jest to pierwsza część pięknej historii miłości dziadków autorki. Okupionej jednak bólem, cierpieniem i wyrzeczeniami. Marianna i Lucjan wychowali się w wielodzietnych rodzinach, w których po wybuchu wojny panowała bieda i głód. Rodzice Marianny nadużywali alkoholu, a matka często biła swoje dzieci, szczególnie najstarszą córkę, która opiekowała się rodzeństwem. Młodsze dzieci kochały Mariannę, była dla nich oparciem.

Lucjan był najstarszym i najukochańszym synem. Po śmierci ojca stał się głową rodziny. Był pracowity, miał smykałkę do interesów. Był lubiany w każdym środowisku. Zawsze spadał na cztery łapy. W jego domu panowała rodzinna atmosfera w przeciwieństwie do domu Marianny.

W związku z trudną sytuacją oboje coraz częściej myśleli o dobrowolnym zgłoszeniu się do pracy w Niemczech. Bieda, głód i brak perspektyw umacniały ich w słuszności decyzji. Choć ta była trudna. Przyszłość nie rysowała się kolorowo. Oboje nie znali języka niemieckiego, poza paroma słowami. Nie wiedzieli do jakich ludzi trafią i jaka ich czeka praca. To była jedna, wielka niewiadoma, lecz dawała szansę na przetrwanie im i bliskim. Lucjanowi miała towarzyszyć starsza siostra Sabina.

„ Szło nowe, a oni zamierzali odważnie zmierzyć się z tym wyzwaniem.” (str.94)

Gdy przybyli na miejsce i zostali wybrani wydawało im się, że nowy etap życia zaczynał się obiecująco. Mieli szczęście trafili na dobrych bauerów. Gospodarstwa były zadbane i czyste. Ciężką pracę wykonywali za grosze, ale mogli wreszcie najeść się do syta.

Początkowe niezbyt dobre relacje ze współpracownikami z czasem zmieniły się na korzyść. Tęsknili za rodzinami, ale niewiele mogli im pomóc. Zadłużali się by móc wysyłać paczki żywnościowe rodzinom. Dzięki ich pracowitości byli lubiani przez bauerów, szczególnie Lucjan, któremu właściciel załatwił dodatkową pracę.

Kiedy drogi Marianny i Lucjana się skrzyżowały pojawiła się miłość od pierwszego wejrzenia. Pobyt na obczyźnie wnosił do ich życia coraz więcej zmian. Wiadomości z Polski były coraz gorsze. Sytuacja obu rodzin była beznadziejna, co bardzo martwiło bohaterów.

Młodzi spotykali się, a ich miłość kwitła. Pewnego dnia okazało się, że ich związek został przypieczętowany. Nie było odwrotu. Musieli radzić sobie w tej nowej, nieplanowanej sytuacji. Zaczynali nowy etap życia.

„Trudny, naznaczony problemami i niepewnością, ale zarazem piękny, niosący nowe życie i nową nadzieję.” (str321)

Ogromnym problemem dla Marianny i wszystkich domowników był syn bauerki, który odwiedzał dom podczas przepustek siejąc strach i grozę. Był fanatykiem Hitlera i miał obsesję na punkcie porządku. Był podłym człowiekiem, mściwym i okrutnym.

Autorka zainteresowała się losem swoich dziadków. Przeprowadziła wiele rozmów z członkami rodziny na ich temat, dowiedziała się wiele ciekawych rzeczy o nich co uwieczniła w powieści. Lektura godna polecenia.