Ania recenzja

Rzecz o Ani Przybylskiej. Niesamowita opowieść o niesamowitej kobiecie. Całkiem udana biografia i jak to bywa w biografiach, odkopane zostały szczegóły z życia bohaterki od samego dnia narodzin. Podane są okoliczności tego zdarzenia, długość porodu, droga powrotna do domu i pierwsze dni, a te były szczególne w 1978 r. Przy zimie stulecia, aby zdobyć mleko dla maleńkiej Ani, musiano rozbić butelkę z zamrożonym mlekiem i podgrzewać. Do tego pojawiają się anegdotki o kłótniach sióstr i brzydkich słowach, o ognisku w pokoju itp. Agnieszka i Ania rosną i dojrzewają wraz z młodzieżą PRL-u, nie różniąc się od zwyczajnych dziewcząt z tego okresu. Lata szkolne opisane prosto, bez wybielania.

Ania żyła szybko, jakby miało jej coś umknąć. W biografii pokazana została z zaletami i wadami. Autorzy nie musieli ocieplać wizerunku Ani , ponieważ wszyscy, którzy znali ją z seriali czy filmów, mieli wyrobione zdanie. Nie można było jej nie lubić. Właściwie dostajemy obraz dziewczyny z sąsiedztwa. Pogodnej, spontanicznej, z uporem dążącej do celu, ale nie za wszelką cenę.

Nie miała wykształcenia aktorskiego, była aktorka intuicyjną, miała naturalny talent. Często grała samą siebie. Uroku dodawał jej charakterystyczny, schrypnięty głos, tzw. „żwirek”. Aktorstwo Ani było dodatkiem do jej głównej pasji – rodziny. Poznajemy jej kuchnię od kuchni, ponieważ uwielbiała gotować. Codzienne życie w rodzinnej Łodzi, dojazdy do Warszawy na plan filmowy. Z piłkarzem, Jarosławem Bieniukiem, miała troje dzieci, które były jej całym światem. To dla nich przerwała karierę i wyjechała do Turcji, gdzie Bieniuk dostał angaż. Uważała, że rodzina powinna być razem.

Firma Coty do reklamy swoich kosmetyków poszukiwała dziewczyny pięknej, która powinna mieć również „piękny umysł”, zmysłowy charakter. Kobiety świetnie radzącej sobie w życiu, godnej naśladowania. Wybór padł na Anię Przybylską. Trafny wybór.

W biografii przewijają się wspomnienia aktorów: otwarta, szczera, prawa, zawsze po jasnej stronie mocy.

Poruszył mnie niesamowity opis ostatnich chwil Ani przedstawiony przez jej matkę. Nic sztucznego, rozdmuchanego, patetycznego. Zwyczajny jak ona sama.