Erem recenzja

Ludzkie życie jest pajęczą siecią kłamstw i podstępów. Uciekamy w półprawdy, zagadujemy sumienie i zaklinamy codzienność. Kłamstwo nas dogania, a prawda ucieka, bo najtrudniej jest w nią uwierzyć. Niszczycielska moc odbiera rozum. Nieuczciwość wpływa na wybory i często je determinuje. Rodzi gniew, obrzydzenie, ale i tak brniemy bezwstydnie w tę spiralę, z której trudno się wyplątać. Zło czynione przez człowieka nie dzieje się bez powodu. Życie zaskakuje nieustannie, plącząc i tak zagmatwane ścieżki losów.
Czy zawsze udaje się dokonać właściwych wyborów?

Przeszłość odcisnęła trwały ślad w życiu Witolda Darasza. Jeden moment zdecydował o przyszłości. Wszystko to co przez lata wypracowane rozsypało się jak domek z kart i zepchnęło w otchłań nicości. Odnoszący sukcesy jako podinspektor został zdegradowany do aspiranta i walczy z demonami, które domagają się uwagi. Sprawa zamordowanych chłopców budzi przeszłość i wybrzmiewa krzywdą.

"Erem" rozpoczyna cykl serii "Darasz". Klimatyczny kryminał owiany atmosferą niepokoju, która pochłania od początku. Siejąc ziarno niepewności staje się labiryntem przypuszczeń. Pośród górskich szlaków czai się zło, które oplata mackami. Pozornie oczywiste sprawy wcale takimi nie są. Podrzucone strzępy informacji prowadzą do finału, który zaskoczy każdego.

Wciągające śledztwo i tajemnica, która przyciąga i kieruje do pustelni, w której wszystko się kończy, a może dopiero rozpoczyna?
Świetnie ukazana małomiasteczkowa mentalność. Przemilczenia, plotki i świat pozorów. Od pierwszych stron wpadamy w wir niedomówień. Oczekujemy wyjaśnień. Trwamy w zawieszeniu i zostajemy wciągnięci w zdumiewającą intrygę.

Każdy wybór pociąga za sobą konsekwencje i trzeba się z nimi zmierzyć. Ideały okazują się fałszywe, a namiętność doprowadzić może do zguby. Gdy rozpocznie się "przygodę, która prowadzi do emocjonalnego haju, kiedy endorfiny wespół z dopaminą zniewalają mózg", wchodzi się na drogę, po przekroczeniu której nie ma odwrotu. Ciągły strach i poczucie winy, ale gdy zabraknie adrenaliny, boleśnie odczuwa się dominujący brak.
"Uwielbiał go czuć, to on nakręcał go podwójnie, był jak najlepszy afrodyzjak".
Aldona Reich w doskonałej formie. Skonstruowała fenomenalną powieść. Kiedy wkroczysz do tego świata i poczujesz te emocje, będziesz podążać niczym cień za bohaterami, by dotrzeć do prawdy.

Polecam bardzo!