Czasem czuję mocniej. Rozmowy o wychodzeniu z kryzysu psychicznego recenzja

To już piąty czytany przeze mnie tom wywiadów Agnieszki Jucewicz. W odróżnieniu od poprzednich – gdzie rozmówcami byli psychologowie i terapeuci – tutaj mamy wywiady z ludźmi cierpiącymi na różne formy zaburzeń psychicznych, którzy dokonują coming outu, otwarcie opowiadając o swoich chorobach. Przy okazji, warto bohaterów książki docenić za odwagę.

Zatem moim zdaniem, głównym zadaniem tej książki jest odczarowanie chorób psychicznych, na które zapada coraz więcej osób w naszym kraju. Rozmówcy pani Jucewicz pokazują, że mimo swoich dolegliwości, często mogą normalnie funkcjonować w społeczeństwie, a nawet mieć udaną karierę zawodową i życie rodzinne.

Przedstawiają też te wywiady inną ważną sprawę, strach samych chorych przed przyznaniem, że cierpią na zaburzenia psychiczne, mógłbym to nazwać lękiem przed autostygmatyzacją. Poruszający jest przykład pani Katarzyny Parzuchowskiej, która przez lata nie mogła dopuścić do siebie myśli, że jest chora na schizofrenię, wtedy kroczyła od jednego kryzysu od drugiego. Dopiero gdy pogodziła się z tym, że cierpi na tę chorobę, dobrała sobie odpowiednie leki i zaczęła normalnie funkcjonować, bo mitem jest pogląd, że schizofrenicy nie mogą prowadzić życia jak wszyscy inni.

Jest też trochę rozważań o tym jak być z osobami doświadczającymi kryzysu psychicznego. Rozmówcy pani Jucewicz proszą, żeby nie oceniać, nie radzić nie pocieszać. Zamiast tego, jak mówi osoba cierpiąca na napady lęku: „Jedyne, co chyba można, to towarzyszyć komuś i zaakceptować jego stan, czyli w przypadku lękowca pozwolić mu się tak wymartwić.” Niestety, „Ludzie nie rozumieją, co się dzieje z kimś, kto jest w kryzysie, jeśli sami tego nie przeżyli.” Dlatego tak ważna jest edukacja psychologiczna. Omawiana książka jest tego dobrym przykładem.

Powoli, bardzo powoli stosunek społeczeństwa do osób chorych psychicznie się zmienia, niekoniecznie już traktuje się ich jak zadżumionych, niemniej wciąż w wielu środowiskach takim osobom przypina się łatkę 'wariata', mówi o tym w wywiadzie kończącym książkę psychiatra, dr Tomasz Szafrański.

Parę rozmów jest słabszych, na przykład ta o alkoholizmie, niemniej to ważna i potrzebna książka.