Szamanka od umarlaków recenzja

Szamanka od umarlaków autorstwa Martyny Raduchowskiej to pierwszy tom serii w rewelacyjny sposób wydanej przez wydawnictwo Uroboros. Książka ta gatunku urban fantasy niesamowicie umiliła mi spędzone z nią chwile. Główna bohaterka, Ida, jest młodą, charakterną i twardo stąpającą po ziemi... Medium. Problem w tym, że medium być nie chce. Jednak jak się okazuje nie ma ona zbyt dużo do gadania w tym temacie. Urodziła się jako medium, dar ją wybrał i jako medium najwidoczniej przyjdzie jej umrzeć. Wypadało by więc mimo niechęci nauczyć się nad swym chcianym czy też nie talentem zapanować. Tym bardziej, że ledwo zaczęła samodzielne życie, a tu już się do niej jakaś bestia skrzeczące przyczepiła. A sny zaprząta jaki jednooki zakrwawiony facet. Na szczęście, co w życiu Idy rzadko się zdarza, jej nauczycielką zostaje jej ciotka Tekla. Problem w tym, że... Ida ma pecha. Albo inaczej, to nie Ida ma Pecha, to Pech ma Idę. I nie pozwala jej o tym zapomnieć. 
Historia Idy Brzezińskiej napisana jest w taki sposób, iż uśmiech nie schodzi nam z ust na dłużej, niż kilka wersów. Rewelacyjne poczucie humoru, przyjemny styl i lekkie pióro autorki sprawiają, iż książkę czyta się z ogromną przyjemnością. Dobra proporcja między opisami, a dialogami, świetnie wykreowane postacie to kolejne plusy. Jednak największy atut to dla mnie fakt, iż w książce wiele jest też całkiem trafnych, mądrych spostrzeżeń, których się po niej nie spodziewałam. Dlatego polecam Wam ją z całego serca.