Pokochaj mnie wreszcie! recenzja

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Każdy zasługuje na miłość

Kamila i Nina – siostry bliźniaczki – nie mają szczęścia w miłości. Podczas gdy pierwsza przeżywa kryzys małżeński z powodu oziębłości męża, druga próbuje na nowo ułożyć sobie życie po bolesnym rozwodzie. I choć obie odczuwają znużenie oraz samotność, to nie rezygnują z walki o swoją przyszłość i dzień po dniu próbują odczarować szarą rzeczywistość.
Kamila chce ratować piętnastoletni związek, dlatego stara się obudzić w mężu namiętność oraz pożądanie, Nina zaś postanawia założyć konto na portalu randkowym i tam poszukać swojej drugiej połówki.
Jakie efekty przyniosą starania sióstr?
I czy po czterdziestce można poczuć jeszcze… motyle w brzuchu?

Powiem Wam szczerze, że historia napisana przez Agnieszkę Łepkę to niesamowity powiew świeżości jeżeli chodzi o historie miłosne.
Nigdy nie czytałam nic tak bardzo życiowego i prawdziwego jak opowieść o życiu Kamili i Niny.
Siostry niestety nie są dla siebie bliskimi osobami i nie mogą na siebie liczyć. Właśnie dlatego każda z nich zazdrości tej drugiej.
Nina jest przekonana, że życie małżeńskie Kamili to spełnienie marzeń o stabilnej i kochającej się rodzinie.
Kamila myśli, że skoro Nina jest naturalnie piękna to jej życie uczuciowe to pełnia uniesień miłosnych.
Niestety każda z tych myśli jest całkowitym kłamstwem i grą pozorów.
Szczególnie przykry jest kryzys małżeński w życiu Kamili, która musi się mierzyć z tym, że jej mąż - Norbert - po prostu jej nie kocha.
Nie chce z nią być i jest dla niego tylko koniecznym wyborem, żeby tylko nie być samemu.
Skrywa w sobie tajemnicę, która nie daje mu pozwolenia na cieszenia się małżeństwem, a kiedy wspomnienia znów go dosięgają nie wacha się.
Poświęca rodzinę na rzecz przeszłości.

Muszę Was uprzedzić - ta historia jest smutna.
Jest to smutny portret mężczyzn, z którymi wiele kobiet musi się spotykać na drodze do miłości i szczęścia.
Mimom wszystko książka jest genialna. Nie ma w niej przesady. Jest bardzo aktualna.
Dodatkowo czyta się ją po prostu przemiło.
Mknie się przez tę historię i bardzo przejmujemy się losem głównych bohaterów - szczególnie tych kobiecych.
Dodatkowo ciężko nie uronić chociaż kilku łez.

Autorka ma bardzo lekkie pióro i napisała tę powieść genialnie.
Moim zdaniem nawet jest to świetny materiał nawet na film.
Zmusza w pewnych momentach do głębszych refleksji nad życiem i prawdziwą miłością.
Odpowiedź na pytania postawione przez autorkę - Czy po 40tce można poczuć motyle w brzuchu?
Książka daje odpowiedź, że jest to ekstremalnie trudne, a czasami wręcz niemożliwe.
Trzeba szerokiej odwagi, aby pokochać i dać pokochać siebie.
Jednak bohaterki powieści pokazały, że walczyć o siebie trzeba zawsze i do końca.

Ode mnie ogromne podziękowania od autorki za przesłanie książki do recenzji i szczere polecenie tej pozycji.
Czytajcie i snujcie swoje wnioski.