Śniadanie u Tiffany'ego recenzja

"Śniadanie U Tiffany'ego" to opowieść o Holly Golightly, dziewiętnastoletniej dziewczynie, mieszkance kamienicy czynszowej w Nowym Jorku. Akcja toczy się w latach 40. Holly to dziewczę urocze i pełne wdzięku, ale młode, naiwne, lekkomyślne i niepokorne, i bynajmniej nie wzorowo się prowadzące. Przez jej małe mieszkanie przewijają się hordy mężczyzn najrozmaitszego autoramentu - brutale, którzy gryzą, chłopcy o twarzy niemowlaka i manierach dziecka czy podstarzali tatusiowie: przepoceni, w wymiętolonych, tanich garniturach.

Holly raczej prowadzi życie nocne. Szwęda się po rozmaitych barach, rozdaje zaproszenia na prawo i lewo i ściąga do mieszkania tabuny mężczyzn, urządzając głośne, nocne imprezy. Nie podoba się to współlokatorce, Madame Spaniella, która wciąż pisze na nią skargi.
Panna Holly ciągle zapomina kluczy do drzwi wejściowych i budzi swojego sąsiada w różnych, późnych godzinach nocnych, prosząc, aby ją wpuścił.

Tym sąsiadem jest narrator, pisarz, którego dziewczyna nazywa imieniem swojego brata, Freda. Pisarz obserwuje rozkład dnia i zwyczaje Holly. Z czasem się z nią zaprzyjaźnia, ale ta przyjaźń szybko przeradza się w głębsze uczucie. Nasz pisarz raz ją kocha, a raz nienawidzi, raz się na nią obraża i milczy uparcie, a kiedy indziej szuka po mieście, aby ją zobaczyć. Kocha się w niej także podstarzały właściciel baru, Joe Bell. W ogóle panna Holly rozkochuje mężczyzn, ale nie pragnie stabilizacji. Jej mieszkanko przypomina atmosferę biwaku, same pudła i walizki, jakby dziewczyna miała za chwilę wyjechać, jakby była już przygotowana do następnej podróży.

Panna Holly ma fioła na punkcie Tiffany'ego. Gdy ma prawdziwe doły, gdy zlewa ja zimny pot i czuje ogromny lęk, wsiada w taksówkę i jedzie do Tiffany'ego. Tam się uspokaja, bo uważa, że to ciche, eleganckie i dostojne miejsce. A po drugie Holly lubi brylanty i czuje się tam jak ryba w wodzie.

Holly co czwartek jeździ do więzienia do pewnego staruszka. Nie robi tego bezinteresownie, odwiedza Sally'ego Tomato za pieniądze, udając jego siostrzenicę. Uważa, że robi dobry uczynek, a przy okazji zarobi stówę tygodniowo. Jego prawnik przesyła Holly pieniądze, jak tylko dziewczyna przekaże mu prognozę pogody.
Sally oskarżony jest o przemyt narkotyków, ale Holly w to nie wierzy. Uważa, że Sally Tomato i szajka handlarzy narkotyków to bzdury. Jaką cenę zapłaci za swoją naiwność?

"Śniadnie U Tiffany'ego" to dosyć zwyczajna opowiastka. Nie zaangażowała mnie ta książka: nie zachwyciła mnie ani fabuła ani styl Autora. Gdybym obejrzała film pod tym samym tytułem, to może inaczej spojrzałabym na tę historię. W wersji drukowanej ta opowieść nie przypadła mi jednak zbytnio do gustu, ot przeczytałam i szybko zapomniałam.
Uważam, że to przeciętna lektura, bez fajerwerków.