Czarne lato. Australia płonie recenzja

Nie ma chyba osoby, która nie pamięta wielkich pożarów w Australii. Dramatyczne obrazki docierały do nas z każdej możliwej strony. Spalone pola i lasy, umierające w ogromnych cierpieniach zwierzęta oraz dramat milionów ludzi. Kwestią czasu było aż ktoś, napisze o tym książkę. Utrwali na kartach, obraz tamtych dni. Tak by nikt nigdy o tym nie zapomniał. Tylko czy da się o tym zapomnieć? I co najważniejsze czy można o tym pisać w sposób, który dostarczy nam jakiś nowych informacji?

Po Czarne lato sięgnęłam z ciekawości, bo sprawa jest dość świeża, więc byłam ciekawa, co autor miał do powiedzenia w tej sprawie. Jakież było moje zdziwienie, kiedy pisarz od razu na dzień dobry wygłosił apel dotyczący epidemii Coronavirusa. Ubolewał nad tym, że musiał na chwilę odłożyć spotkania naukowe na bok na rzecz rozmów online. Pomyślałam, dobrze może cieszy się, że w końcu wydaje książkę, bo przez pandemie wszystko zostało wstrzymane. Dałam szanse i zaczęłam czytać dalej.

A dalej było już tylko gorzej. Przez niemal całą książkę czułam, jakbym czytała manifest jakiegoś ekologa. Niemal na każdej stronie autor przekonywał czytelnika, że trzeba dbać o środowisko, wybierać inny środek transportu niż samolot (sam przy tym lata na konferencje), uczyć dzieci, że należy dbać o planetę i oszczędzać wodę. Zgadzam się z pisarzem, matkę naturę mamy tylko jedną, ale czy trzeba pisać o tym, w co drugim zdaniu.

Tytuł książki jednoznacznie sugeruje, że w środku odnajdę treści, które mówią o Australii. I owszem takie momenty znajdują się w książce, ale jest ich bardzo mało. Zabrakło tu spojrzenia ludzi, a przede wszystkim większej ilości rozmów z mieszkańcami. Autor jest biologiem i głównie na tym skupił się w swojej pracy. Opisy przyrody, roślinności może i są ciekawe, ale nie gdy musisz sprawdzać co drugi okaz, bo nie masz pojęcia, jak to wygląda.

Miała to być opowieść o strasznej tragedii, jaka dotknęła Australię, a skończyło się na pouczaniu czytelnika. Jeśli interesuje was ten temat, to nie macie czego szukać w tej pozycji. Pozostaje mieć nadzieję, że kiedyś powstanie lepsza pozycja.