Łąka nadziei recenzja

Już od dawna miałam tę książkę w pozycjach planowanych. Zapowiadała się bardzo ciekawie, choć jednak nie do końca spełniła moje oczekiwania.

Książka opowiada o dwójce młodych osób - Albie i Oscarze. Spotykają się w szpitalu psychiatrycznym. Każde z nich ma sobą różne przejścia, rzeczy o których woleliby zapomnieć. Alba cierpi na depresję, a Oscar ma problemy z narkotykami. Stopniowo odkrywamy coraz więcej wydarzeń z ich przeszłości. Obserwujemy jak rozwija się ich relacja. Wszystko to jest przeplatane listami matki do syna, które Alba odnajduje na stronach książek ze szpitalnej biblioteki. Rytm życia każdego z nich wyznacza szpital, oboje ciągle są pod czujnym okiem pielęgniarek, a jednak mimo to decydują się na odważny krok...

Historia przedstawiona w książce jest jak najbardziej na plus. Najbardziej przeszkadzały mi listy Mary do Petera. Były przerywnikami rozdziałów o historii Oscara i Alby. Listy były długie i trochę zagmatwane dlatego, historie nieco się mieszały. Bardzo podobało mi się, że rozdziały były pisane z dwóch perspektyw, raz okiem Alby, a raz Oscara.
W książce opisano bardzo wiele nieszczęśliwych historii, spotykamy wielu nieszczęśliwych i pokrzywdzonych ludzi. Zakończenie na pewno nie jest takie jak można się spodziewać, a problemy głównych bohaterów na pewno w jednej chwili nie znikną...