Bukiet chabrów recenzja

„Bukiet chabrów” to książka z serii „Bukiet uczuć” autorstwa Kazimierza Kiliana. Bohaterką książki jest Justyna Wolak, kobieta w kwiecie wieku, spełniająca się zawodowo pani architekt. Pewnego świątecznego poranka znajduje na swoim biurku podarunek, ale nie, byle jaki. Jest nim bardzo cenne wydanie „Opowieść wigilijna”, jednak kto podarował kobiecie ten biały kruk? Jedyne tropy wskazują na antykwariat, który prowadzi sędziwy staruszek, w dodatku jest on przyjacielem Justyny. Jednak poszukiwania przynoszą tylko coraz więcej pytań, kobieta mierzy się, także z problemami natury osobistej i przy tym wspiera swoją przyjaciółkę oraz antykwariusza w chorobie. Co przyniesie los Justynie? Jak potoczy się przyjaźń ze starym antykwariuszem? Dlaczego listy, wrzucane przez nieznanego mężczyznę wzruszą Justynę?

Zacznę od okładki, motyw kwiatów jest piękny, tak samo, jak jej kolorystyka, a do tego w środku znajdziemy prześliczne ilustracje- nad rozdziałami (co widać na drugim zdjęciu). „Bukiet chabrów” to opowieść o poszukiwaniu szczęścia, miłości, własnego miejsca na świecie, ale także historia wielkiego oddania, przyjaźni, bezinteresownej pomocy. W tej powieści zobaczymy, że człowiek samotny, potrzebuje tylko dobrego gestu, by umilić jego dzień i zobaczyć, ile odrobina zainteresowania może znaczy dla drugiej osoby. W książce jest też ogrom przykładów, jak powinni zachowywać się wobec nas prawdziwi przyjaciele, oddani, bezinteresowni, wspierają nas, gdy tego potrzebujemy. Powieść jest napisana w ciekawy sposób, narracja jest prowadzona częściowo przez trzecią osobę, a częściowo przez samą Justynę, jakbyśmy czytali jej w myślach. „Bukiet chabrów” to bardzo ciekawa wzruszająca, nostalgiczna powieść z niepowtarzalnym klimatem. Autor potrafi opisywać emocje i uczucia w taki inspirujący sposób, świetnie ukazuje, także relacje międzyludzkie, które nie są czarne ani białe. Kreuje realne zachowania i sytuacje, które mogą przydarzyć się, każdemu z nas, co znacząco zbliża czytelnika do bohaterów powieści. Czytając, sama wciągnęłam się w opisywaną historię, przeżywałam wszystko z postaciami, byłam zła, smutna, czy zaskoczona. Uwielbiam takie książki, gdzie lektura wywołuje we mnie poruszenie i autentyczne emocje. Moim zdaniem warta uwagi.