To nie jest, do diabła, love story recenzja

“To nie jest, do diabła, love story” Julii Biel to bardzo przyjemna młodzieżówka, która zachwyciła mnie swoją lekkością i przezabawnymi dialogami między równie przezabawnymi bohaterami. Jak tylko została ujawniona okładka tej książki, wiedziałam, że muszę ją przeczytać, a już na pewno mieć ją na półce. Mimo tego, że leżała na mojej półce kilka miesięcy, to nie potrafiłam się za nią zabrać. Po informacji, że autorka ma w planach wydać kolejną książkę “To nie jest, do diabła, love story. Skin deep”, podjęłam decyzję, że nie mogę dłużej czekać. Przeczytałam pierwszy tom i od razu sięgnęłam po drugi. Jestem pewna, że po “Skin deep” sięgnę już szybciej, ponieważ bardzo spodobało mi się pióro autorki.

“-Lubię, kiedy jesteś zazdrosny, bo wtedy wiem, że ci na mnie zależy.”

Ella to niespełna siedemnastoletnia dziewczyna, która jest tak bardzo samotna, że w momencie, gdy przeprowadza się po raz kolejny, nie ma zamiaru szukać przyjaciół, a już na pewno nie miłości. Jest zapatrzona w swój cel w życiu i nie ma zamiaru się rozpraszać. Na jej drodze staje przystojny Jonasz, który wydaje się nie być w jej zasięgu. Ella ukrywa przed rodzicami, że ma drugą twarz, jedyną osobą, która poznaje jej drugą twarz jest właśnie Jonasz. To on decyduje się pomóc Elli, co powoduje wiele przezabawnych i szalonych wydarzeń.

“Mój ośmioletni brat Antek nauczył mnie jednego: (...) Ale jeśli zrani twoje serce, odejdź i zamknij o jej istnieniu.”

Pióro autorki jest bardzo przyjemne, bardzo dobrze bawiłam się przy tej lekturze. Lubię odpocząć pry dobrej młodzieżówce, a ta książka ma wszystkie najlepsze aspekty młodzieżówki. Mimo tego, że autorka porusza w tej książce ciężki temat, bardzo ważny dla wielu nastolatków, to humor w niej zawarty jest dla mnie najważniejszy i najlepszy. Dialogi są również bardzo dobrze napisane i ciekawe, pełne ciętych ripost i cudownego pyskowania. Mimo zastosowania największego, w historii młodzieżówek, motywu, czyli rosnące uczucie między przystojnym i popularnym chłopakiem, a cichą i skrytą dziewczyną, autorka nie prowadzi historii w oczywisty sposób. Potrafi złamać stereotypy, dzięki czemu historia wydaje się bardziej prawdziwa. Spotkałam się wielokrotnie z oklepanym motywem, przenoszenia historii do innego kraju, lecz właśnie te które rozgrywają się w naszym kraju, są dla mnie bardziej atrakcyjne. Cały czas szukam książki, której akcja działaby się w miejscowości, którą znam. Na sam koniec wspomnę jeszcze kilka słów o słownictwie użytym w książce. Spotkałam się z opinią, że połączenia wyrazów w tej książce są niedopasowane lub po prostu dziwne, lecz ja uważam, że mają swój urok i są inne od tych, które znamy i używamy. Właśnie dzięki takim małym szczególikom, książka “To nie jest, do diabła, love story” jest niepowtarzalna.

“Życie jest jak rana, a każdy problem to zakażenie rany.”