Lęk recenzja

I mamy kolejny książkowy bestseller. Wielu z Was pewnie stawiało sobie pytanie jak po sukcesie "Windy" autor poradzi sobie z postapokaliptyczną wizją świata, czy czasem na niej nie popłynie? Bo bardzo ciężko jest zaistnieć nowej książce wówczas, gdy poprzednia wciąż święci swój triumf. Gdzieś w głębi duszy cieszy mnie, że Sablik nie poszedł na łatwiznę i nie napisał kolejnej podobizny "Windy", że dał się porwać nurtowi nowej idei. To bardzo dobrze wróży na przyszłość.
Nie chcę dziś skupiać się na samej analizie warstwy fabularnej, a zwrócić uwagę na to, co sprawiło, że nadałam tej książce miano najlepszego utworu z gatunku grozy tej jesieni, a kto wie, może nawet i roku. Nie ma się co oszukiwać od literatury grozy oczekuję zawsze dobrego klimatu i nastroju, nie musi się zbyt wiele dziać, żeby przyciągnąć moją uwagę, za to w "Lęku" osacza czytelnika właśnie taka niepokojąca, duszna atmosfera, czuć niepokój i przeświadczenie, że coś wisi w powietrzu. Wszelkie strachy i lęki są wątkami dominującymi i najbardziej eksponowanymi, zaraz obok motywów okultystycznych i religijnych. Pierwsze skrzypce gra tutaj symbolika. Koniec świata uzewnętrznia w bohaterach wszelkie lęki i dodatkowo je potęguje, a przy okazji staje się dobrym momentem do rozważań natury egzystencjalnej. Autor świetnie porusza się w warstwie psychologicznej, pieczołowicie obrazuje jak marną kondycję mają jego bohaterowie wskutek wyniszczenia - na świecie pozostali tylko oni. "Lęk" to powieść pełna niedopowiedzeń, ilu czytelników tej książki tyle interpretacji się pojawi, gdyż każdy odbierze ją na swój sposób. Dla mnie to podróż w głąb ludzkiej psychiki, pokazująca skryte pragnienia i żądze, wzajemne relacje, ale podkreślająca gdzieś po drodze pewną prymitywność. Natomiast umiejętnie dawkowane napięcie sprawiło, że do końca czytałam z zapartym tchem. Zakończenie postawiło przede mną pytanie - ale co tak naprawdę się tu wydarzyło?
Jeśli lubicie porządnie napisane, dobrze przemyślane powieści z nieprzeciętnym klimatem zachęcam do przeczytania właśnie "Lęku".