50 twarzy Tindera recenzja

Autorka, trzydziestokilkuletnia pracownica korporacji z Warszawy, zapragnęła po rozwodzie zasmakować życia, zainstalowała więc sobie Tindera, czyli aplikację randkową i rzuciła się w wir szybkich romansów bez zobowiązań. Książka jest opisem jej przeżyć, zawiera też ogólniejsze refleksje.

Różne uczucia miałem w czasie tej lektury. Po pierwsze bardzo kusi, aby napiętnować autorkę za rozwiązłość, puszczanie się i inne bezeceństwa. Ale nie, pani Jędrusik jest kobietą wyzwoloną, czerpiącą przyjemność z życia, świadomą swojej seksualności i potrzeb w tej dziedzinie. Po drugie czułem zazdrość, no użyła sobie kobieta: „Kontakt z mężczyznami, rozmowy, kolacje, przytulanie to ogromnie przyjemna sprawa, a jeśli dodać do tego seks, to Tinder staje się źródłem nie tylko akceptacji, ale też serotoniny, adrenaliny i cholera wie jeszcze jakiego hormonu szczęścia i pomyślności.” Niemniej skutkiem owych przyjemności może być po prostu uzależnienie od Tindera. Wreszcie czułem współczucie, bo potem nie było tak wesoło: „Łatwo się przebodźcować, zblazować i znowu wpaść w pustkę. U mnie tak właśnie się stało: po wielu miesiącach szaleństw depresja wróciła. I potem znowu zajęło mi trochę czasu, żeby się jej pozbyć.”

No cóż, Tinder jak każda nowa i prawdziwie rewolucyjna aplikacja w dziedzinie stosunków społecznych ma swoje dobre i złe strony. Z jednej strony autorka poznała wielu ciekawych facetów nie ze swojej sfery zawodowej, znalazła też paru przyjaciół. Z drugiej strony przeżyła kilka ciężkich zawodów miłosnych: mężczyźni, z którymi było idealnie, porzucali ją bez słowa po osiemdziesięciu kilku dniach, jakby była materacem z Ikei, który można zwrócić do 90 dni. To bardzo bolało.

A wszystkie te przeżycia i wywody kobiety wyzwolonej podszyte są tęsknotą za stałą, bezpieczną i trwała relacją, za prawdziwą miłością. Nieprzypadkowo kończy Jędrusik książkę niepokojącą frazą: „W moich relacjach gen samotności jest dominujący.” No właśnie...

Jest w książce trochę niepotrzebnego lania wody. Autorka mądrzy się na wszystkie tematy, np. jej wywody o klasowym charakterze Tindera, czy o ekonomicznych efektach randkowania (więcej się wydaje pieniędzy) są dosyć banalne i oczywiste.

Mimo swoich słabości książka jest ciekawym zapisem stanu świadomości pewnej części pokolenia trzydziestolatków.

Widzę, że pani Jędrusik wydała nową książkę: 'Pieprzenie i wanilia' o swoich seksualnych przygodach w obu Amerykach, jakoś nie mam ochoty na lekturę.