Ja, diablica recenzja

Katarzyna Berenika Miszczuk pisze od lat świetne książki. Pierwszą moją taką świadomą książka, którą przeczytałam była właśnie jedna z jej pierwszy książę, czyli "wilk". Gdy po latach wróciłam do czytania, również zaczęłam od jej serii o szeptuchach.

A ty znasz twórczość tej autorki?

Kasia zawsze imponowała mi tym, że pierwszą książkę wydała, jak byłam bardzo młoda. Dzięki czemu i ja też chciałam napisać swoją książkę, bo mi to imponowało.

Dlatego też bez zbędnego marudzenia zabrałam się za "ja diablica" książkę, którą mam na swoim regale w dwóch poprzednich wydaniach, ale nigdy nie mogłam się za nią zabrać i teraz jestem sobie za to Wdzięczna.

Reklama - wydawnictwo mięta

Jest to historia o dziewczynie, która została brutalnie zamordowana i w ten oto sposób trafia do piekła, gdzie zostaje diablica. I w toku całej historii dowiadujemy się tak naprawdę, dlaczego ktoś zamordował i to, w jaki sposób ona się mści na tej osobie. Mamy też perspektywę tego, że ona dalej tęsknię za życiem, bo miała dopiero 20 lat. Widzimy, jak nie potrafi sobie poradzić ze śmiercią, dlatego też wraca często na ziemię, bo nikt nie wie, że ona umarła.

Jednak nie jest to wszystko, co dostajemy w tej książce, ponieważ mamy też diabły, które ciągle knują, którym nie można ufać też postacie historyczne jak np. Kleopatrę, Która jest niejako Wiktorii przyjaciółką.

Nie powiem, historia bardzo mi się podobała. Ja je wystawiłam końcowo 5⭐️, ale ja miałam problem z tym jaką postacią jest główna bohaterka, ponieważ ona ma strasznie płytkie myślenie i cały wątek z Piotrkiem według mnie okropny jest. Ale kto przeczytał, to wie, dlaczego ja uważam, że jest okropny. Mamy tutaj taki trójkąt romantyczny gdzie ja od początku do końca mam swojego faworyta, dlatego niewyobrażalnie zawiodła mnie zakończenie.

Mamy też wątek właśnie nieba i piekła i tego dlaczego ludzie idą do nieba a dlaczego do piekła, co skłania ich ku temu, żeby być dobrym albo złym. Mamy też pokazała no inną stronę tego piekła, jako właśnie tego dobrego i czy każdy z nas chce całe życie po życiu tylko śpiewać psalmy? A może chcemy mieć imprezy, chcemy robić to, o czym zawsze marzyliśmy np. otworzyć własną restaurację. W książce Kasi tak mamy przedstawione piekło, jako taką drogę do samorealizacji. Gdzie owszem trafiają złe osoby, ale nie mordercy, degeneraci. Tutaj sami możemy wybrać czy chcemy do nieba lub do piekła, nawet jeżeli ktoś jest całe życie idealnym wręcz kryształowym człowiekiem. Zawsze przepuszcza staruszki, pomaga im, to dalej ma wybór czy chce iść do nieba lub piekła. Bardzo mi się to podobało.

Mamy też rewolucję. Naprawdę jest to dobry początek serii.