Nie mam ochoty żyć, ale za bardzo lubię tteokbokki recenzja

"Nie mam ochoty żyć, ale za bardzo lubię tteokbokki" to przede wszystkim książka, którą bardzo trudno oceniać. Autorka dzieli się z czytelnikiem swoją historią i odsłania bardzo osobistą część życia - upublicznia część swojej terapii. Jest to coś na co z pewnością niewiele osób by się odważyło. Miałam wobec tej książki spore oczekiwania - niewiele jest pozycji o osobistych przeżyciach związanych z terapią. W rzeczywistości jednak książka okazała się być czymś zupełnie różnym od wyobrażenia, które pojawiło się w mojej głowie po przeczytaniu opisu.
"Nie mam ochoty żyć, ale za bardzo lubię tteeokbokki" to głównie transkrypt z psychoterapii autorki - jej rozmowa z terapeutą. Pojawiło się też kilka dodatkowych notatek, przemyśleń, ale żałuję, że nie było ich więcej. Myślę, że książka znacznie zyskałaby gdyby każdy zapis rozmowy był obszerniej skomentowany przez autorkę. Zastanawiającym dla mnie też wciąż jest nie mający związku z treścią książki, ale chwytliwy i intrygujący tytuł.
Mimo to książkę czytało się naprawdę szybko. Rzadko spotykana forma i ciekawa historia nie pozwalały mi oderwać się od książki. Dużym atutem jest zakończenie pierwszej części książki listem od psychiatry, dzięki czemu można spojrzeć na przeczytany transkrypt z innej perspektywy. Na uznanie zasługuje też tłumaczka - jestem ogromną fanką wszelkich przypisów i tłumaczeń, które mają duży wpływ na prawidłowy odbiór tekstu. Jednak częścią, którą najlepiej mi się czytało były materiały dodatkowe, czyli "Refleksje na temat depresji" napisane przez autorkę. Są to spostrzeżenia w formie przypominającej wpisy z pamiętnika, których oczekiwałam od samego początku.
Jest to na pewno książka warta przeczytania, normalizująca terapię. Cieszę się, że na polskim rynku pojawia się coraz więcej pozycji i rozmów o tematach trudnych, jakimi są problemy psychiczne. Książka zostanie ze mną na długo, głównie pod postacią jednego z mocno wybrzmiewających cytatów: "Chcę życia, którego nie będę żałować".

Książkę miałam przyjemność zrecenzować dzięki Wydawnictwu Yumeka.