Siostry zdrady recenzja

Czy druga część może być jeszcze lepsza od pierwszej, gdy tamta wydawała się już doskonała? Okazuje się, że może, czego przykładem jest drugi tom cyklu „Trylogia Tudorów” autorstwa Elizabeth Fremantle. „Siostry zdrady” przenoszą nas do połowy XVI wieku w Anglii, która zdecydowanie nie należy do niespokojnych, a kobiety walczące o pozycję i władzę w swoich knowaniach okazują się bardziej bezwzględne i przebiegłe od mężczyzn.

"W tych czasach w Anglii koło fortuny szybko się obraca".

Przekonuje się o tym panująca jedynie dziewięć dni lady Joanna Grey, którą żądna korony kuzynka Maria Tudor skraca o głowę. Siostry straconej Maria i Katarzyna drżą o życie każdego dnia narażone na humory i kaprysy władczyni. Choć jedynie ta pierwsza ma na tyle zdrowego rozsądku, by nie popaść w niełaskę. Sióstr strzeże nadworna portrecistka, jednak czy to wystarczy, by zachować je przy życiu?

Z pewnością posiadanie krwi Tudorów jest największym nieszczęściem sióstr. Czy śmierć okrutnej królowej, przez którą stosy nie przestawały płonąć odmieni ich losy? A może objęcie tronu przez równie bezwzględną Elżbietę okaże się dla nich zgubne?

Cóż to była za historia! I to Historia przez duże "H", bo przecież opisywane tu zdarzenia w większości miały miejsce w przeszłości. Ubranie jej w fabularne szaty, wplecenie literackiej fikcji i niektórych postaci tylko przydało emocji z lektury, a Autorka na szczęście wyjaśnia, co urodziło się jedynie w jej głowie.

Jestem pod wrażeniem umiejętności Autorki w zobrazowaniu ówczesnych realiów. Zaczynając czytać po prostu przeniosłam się o kilka wieków i poczułam nie tylko ten klimat, ale i dzięki pierwszoosobowej narracji bohaterów, również ich emocje. To obraz pełen jadowitych żmij, bezwzględności, strachu i śmierci, ale też rozpalających namiętności i piękna odnajdywanego tam, gdzie trudno byłoby się go spodziewać.

Przyznam, że z niecierpliwością wyczekuję trzeciej części i gorąco Was zachęcam do sięgnięcia po tę wyjątkową trylogię. Silne emocje gwarantowane!