Nietuzinkowy sklep całodobowy recenzja

To, że mam słabość do azjatyckiej literatury, wiadomo nie od dziś. Książki, które ostatnio zalewają rynek wydawniczy, te z uroczymi okładkami, są do siebie dość podobne. Mają pokrzepić czytelnika, zaszczepić w nim nadzieję, a nierzadko także wzruszyć.

„Nietuzinkowy sklep całodobowy” również zalicza się do tego typu literatury. Tytułowy sklepik to niepozorne miejsce. Mieści się w bocznej uliczce i odwiedza go stosunkowo niewielu klientów. Jest jednak wyjątkowy. Właścicielka dba o to, aby sprzedawane w nim produkty zawsze były świeże, a pracowników traktuje jak członków rodziny.

Pewnego dnia pani Yeom, dzięki pomocy pewnego bezdomnego mężczyzny odzyskuję zgubioną torebkę z dokumentami. Poruszona jego dobrocią postanawia zatrudnić go w swoim sklepie.

Mężczyzna imieniem Dokko początkowo nie wzbudza zaufania zarówno pozostałych pracowników, jak i nielicznych klientów. Jest ogromny, mówi z dziwną manierą, nie pamięta swojej przeszłości i nie wiadomo skąd się wziął. Z biegiem czasu jednak, za jego przyczyną, w sklepie zaczynają dziać się niesamowite rzeczy.

Dokko okazuje się świetnym pracownikiem, który nie tylko służy pomocą, ale także rozmową. Jak nikt inny rozumie, z czym mierzą się ludzie dookoła niego i potrafi udzielić cennej rady.

To dzięki niemu przepracowany mężczyzna przestaje marnować czas nad butelką piwa, jedna ze współpracownic znajduje lepszą pracę, w której świetnie się odnajduje, a druga próbuje porozumieć się ze swoim synem, z którym od dłuższego czasu ma problemy.

Bezinteresowne dobro, którym Dokko dzieli się z innymi, sprawia, że wszystkim w koło żyje się lepiej. Dobro zawsze zwycięża i choć nie wszystkie wyrządzone szkody można naprawić, warto próbować.

„Nietuzinkowy sklep całodobowy” to niezwykła historia, która urzeka swoją prostotą. Choć zawiera w sobie sporo truizmów, a momentami całość wydaje się trochę naiwna, nie można odmówić jej pięknego przesłania. Mówi o tym, że każdy zasługuje na drugą szansę, że nie powinno się oceniać innych po pozorach i że warto próbować naprawiać swoje błędy.

Uczy również tego, że warto wierzyć we własne siły, a ciężką, uczciwą pracą można wiele osiągnąć.

Postać Dokka jest bardzo tajemnicza, nic o nim nie wiadomo, zarówno otaczający go ludzie, jak i sam czytelnik, zastanawiają się, skąd wziął się mężczyzna oraz jaka trauma go spotkała. Na szczęście wszystko wyjaśnia się w ostatnim rozdziale, w którym Dokko opowiada swoją historię.

Jest to świetne zwieńczenie tej pięknej historii, którą bardzo Wam polecam.