Nietuzinkowy sklep całodobowy recenzja

Po wielu nieudanych próbach z audiobookami sięgnąłem po tę książkę i się nie zawiodłem. Okładka sugeruje, że mamy do czynienia raczej z prostą i optymistyczną opowieścią, co się potwierdza. Nie jest to wielka literatura, ale słuchało mi się przyjemnie. Po prostu czasami potrzebuję takiego przerywnika po ciężkich i wymagających lekturach.

Rzecz cała dzieje się w Seulu w 2019 i 2020 roku a zaczyna tak, że pewna starsza pani, właścicielka małego całodobowego sklepu spożywczego gubi portfel ze wszystkimi dokumentami na stacji metra. Ów portfel zostaje znaleziony przez bezdomnego zwanego Dokko, który jest uczciwy, odnajduje właścicielkę i oddaje jej zgubę. Nasza pani w przypływie wdzięczności funduje mu obiad. I tak się zaczyna ta dziwna znajomość. Potem, właścicielka skonfrontowana z brakami kadrowymi w sklepie, zatrudnia bezdomnego na nocnej zmianie i zaczyna się robić ciekawie.

Wraz z pojawieniem się w sklepie Dokko, który wygląda trochę jak niedźwiedź polarny, zaczynają się dziać dobre rzeczy: kobieta, która nie mogła dogadać się z synem, nagle znajduje z nim wspólny język; sfrustrowany korpoludek, który upijał się codziennie, nagle odstawia alkohol; pisarka znajduje dawno brakującą wenę, itd. itp.. Nasz bezdomny jest jak anioł, jak dobry duch, przy nim ludzie nagle się otwierają. A i sam Dokko po rozpoczęciu pracy w sklepie też się zmienia: odstawia z dnia na dzień alkohol, zamieniając go na herbatę kukurydzianą. Zaprawdę cuda się dzieją...

Jak już wspomniałem, rzecz jest bardzo prosto napisana, bez żadnych ozdobników czy chwytów formalnych, prawdę mówiąc nieco infantylna. Myślę sobie, że gdyby akcja działa się w Polsce, to bym książkę skreślił jako zbyt naiwną. Prawdę mówiąc, przypomina mi trochę książki Małgorzaty Kalicińskiej, którą próbowałem czytać, ale bardzo szybko odpadłem. No ale Korea Południowa jest dla mnie na tyle egzotycznym krajem, że może być...

Zakończenie książki nieco rozczarowuje, jest zbyt przewidywalne; no ale cała książka jest mocno przewidywalna. Niemniej powtarzam, słuchało mi się z przyjemnością, bo tchnie optymizmem: nawet najtrudniejsze problemy można rozwiązać, jeśli tylko spotkamy odpowiednich ludzi na swej drodze.

Słuchałem audiobooka w dobrej interpretacji Aleksandry Zawadzkiej i słabej Jakuba Kamieńskiego (czytał za szybko).