Fetor recenzja

Po kilku nieudanych próbach samobójczych, młoda Karolina trafia do zamkniętego zakonu oddana przez swoją bezradną matkę. Tam przyjmuje nowe imię - Tekla. Pod bramy klasztoru zostaje podrzucone pokaleczone dziecko. Zakonnice uważają je za dzieło szatana i brutalnie traktują chłopca przez okres jego dzieciństwa. Karolina (siostra Tekla) jako jedyna traktuje dziecko z miłością i troszczy się o nie. Zakonnice skrywają wiele tajemnic, które nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego, odprawiają dziwne rytuały, stosują przemoc i pozbawiają się wolności. Gdy siostra Tekla znika, chłopiec znajduje karteczkę z poleceniem by uratował Laurę...
Co odkryje chłopiec? Kim jest tajemnicza Laura i czy zdoła ją ocalić? Czy klasztorne piekło kiedykolwiek się skończy?

Autorka cały czas trzyma czytelnika w ogromnym napięciu. Czytałam tę książkę z naprawdę dużym zaciekawieniem - takim, że pochłonęłam ją w jeden wieczór.
Postać chłopca i siostry Tekli zostały napisane bardzo ciekawie, co sprawiło, że obdarzyłam je sympatią. Dialogi może i nie były górnolotne, ale dobrze je się czytało. Ogólnie styl pisania autorki jest bardzo przyjemny w odbiorze i dość prosty. Uroczy okazał się też wątek z pająkiem - przyjacielem chłopca.
Było w tej powieści wiele fragmentów, które wstrząsnęły mną dosadnie, gdyż przepełnione były okrutnością członkiń sekty. Byłam też niezmiernie zaintrygowana jakie jeszcze brutalne tajemnice skrywa ten zakon, gdyż w książce było wiele niewiadomych. Zakończenie nie było dla mnie szokujące, bo po części domyślałam się takiego zwieńczenia akcji, jednak i tak okazało się niezwykle wymowne i dobitnie dało do myślenia czytelnikowi. Naprawdę zawarty został mocny przekaz, który dla jasności autorka wyjaśnia jeszcze w posłowiu. Zatem doceniam fakt, iż w tej powieści poruszona została tak ważna kwestia dotycząca samotności. Przecież każdy z nas czasem czuje się samotny mimo otaczających nas ludzi.
Uważam, że jest to dobry i mocny thriller psychologiczny. Zdecydowanie lektura warta przeczytania.