Drewniany aniołek recenzja

„Drewniany aniołek” to trzeci tom ciepłej, rodzinnej serii osadzonej w świątecznym klimacie zimowego Gdańska. Akcja dzieje się w kamienicy przy ulicy Ogarnej, której mieszkańcy, chociaż są bardzo różni, tworzą niemal jedną wielką rodzinę.

Główną bohaterką powieści jest znana z poprzednich części Zosia, rezolutna dziewczynka, która swoją otwartością, pogodnym usposobieniem i nieustanną chęcią pomocy wnosi do życia mieszkańców kamienicy radość i energię. Jej nieskrępowana dziecięca szczerość i gadatliwość szybko podbijają serca nowych lokatorów, bliźniaczek Basi i Kasi, ich mamy Reginy i dziadka Franciszka.

Franciszek to postać pełna nostalgii. Starszy mężczyzna, tęskniący za swoim ukochanym Górnym Śląskiem i zmarłą żoną, znajduje pocieszenie w rzeźbieniu drewnianych aniołów. Jego samotne życie nabiera nowego znaczenia, gdy nawiązuje znajomość z sąsiadką Heleną. Ich relacja oparta na spacerach po ośnieżonych ulicach Gdańska oraz wymianie opowieści o tradycjach Śląska i Pomorza tworzy wzruszający obraz przyjaźni i późnej miłości, która przypomina, że nigdy nie jest za późno na bliskość i nowe początki. Relacje między bohaterami zostały przedstawione z wyczuciem i czułością, pokazując, jak ważna jest wzajemna troska i otwartość na innych. Autorka znakomicie oddaje atmosferę zimowego Gdańska. Opisy miasta pełnego świątecznych światełek, jarmarkowego gwaru i zapachu pierników, sprawiają, że niemal czuć tę magiczną aurę. Wplecenie legend o Wybrzeżu oraz opowieści z życia górników wzbogaca narrację i nadaje jej lokalnego kolorytu.

To historia o międzypokoleniowej przyjaźni, sile rodzinnych więzi i lekarstwie na samotność. Pokazuje, jak istotna jest wspólnota i jak nawet drobne gesty mogą odmienić życie drugiego człowieka. Zosia dzięki swojej energii i optymizmowi łączy sąsiadów, wprowadzając ich w świąteczny nastrój pełen ciepła i nadziei. Ta powieść to idealna odskocznia od codziennego zabiegania. Otula magią Świąt, aromatem wigilijnych potraw i niezwykłym urokiem relacji międzyludzkich. Mimo że to trzecia część serii, można ją czytać osobno, ale znajomość wcześniejszych tomów z pewnością pozwala jeszcze lepiej wczuć się w tę opowieść i bardziej związać z bohaterami. Dlatego zachęcam, aby lekturę zacząć od „Dziewczynki z ciasteczkami”, czyli pierwszego tomu tej wyjątkowej serii.

„Drewniany aniołek” to opowieść pełna radości, ciepła i refleksji, która przypomina, że wśród świątecznego zgiełku najważniejsze jest to, by być blisko z innymi ludźmi. Jest cudowna, polecam!

Współpraca z Wydawnictwem Filia.