Drewniany aniołek recenzja

Trzecia i ostatnia część przygód Zosi, przyznam szczerzę, że bardzo polubiłam się z tą małą bohaterką, jej teksty były nie zastąpione czasem rozbawiały mnie do łez, aż ciężko mi było się z nią rozstawać... Pani Ewa stworzyła piękną trylogię, która jest lekka, przyjemna, czasem nieźle nas wzruszy ale również rozbawi, a co najważniejsze otula nas świąteczną ciepłą i rodzinną atmosferą. Troszkę o książce, Zosia, która swoim gadulstwem zjednała nie jednych sąsiadów, tym razem poznaje nowych lokatorów, którzy wprowadzają się do jej starego mieszkania: dwie bliźniaczki Basia i Kasia w podobnym wieku do Zosi, wraz ze swoją mama Reginą i dziadkiem Franciszkiem. Ta czteroosobowa rodzina dość często zmienia miejsce zamieszkania z powodu zmiany pracy taty dziewczynek, przez co dziewczynki mają nauczanie domowe, ale to oczywiście naszej Zosi w niczym nie przeszkadza i od razu postanawia poznać nowych sąsiadów 😉. Dziadek dziewczynek strasznie tęskni za Górnym Śląskiem gdzie przeżył swoje najlepsze lata, lecz z obawy samotności, zmienia miejsce zamieszkania wraz ze swoimi najbliższymi, którzy mu zostali. Czas który spędza w nowym miejscu wypełnia sobie rzeźbieniem drewnianych figurek, lecz życie Franciszka zmienia się, gdy poznaje Helenę, nową sąsiadkę. To z nią się po woli zaprzyjaźnia i spaceruje po ośnieżonych gdańskich uliczkach, wysłuchując legend o wybrzeżu a w zamian rewanżuje się Helenie śląskimi historiami. A Zosia jak to Zosia szybko zaprzyjaźnia się z dziewczynkami i swoim gadulstwej również urozmaica czas seniorom. Jak w tym roku będą wyglądały nadchodzące święta przy ulicy Ogarnej? Czy po raz kolejny w gdańskiej kamienicy zagości miłość? Czy rodzina która się wprowadziła zagości tam na długo? Autorka naprawdę pięknie przekazuje nam regionalne i świąteczne tradycje i tym razem nie tylko te gdańskie a również tradycje związane z górnikami. Ta klimatyczna opowieść to przesłanie dla nas, że nawet najmniejszy gest wobec drugiego człowieka, czasem jest więcej wart niż cokolwiek innego... Polecam całą trylogię, najlepiej zacząć od części pierwszej "Dziewczynka z ciasteczkami" aby nie zgubić żadnego wątku związanego z naszą rezolutną Zosią. Ja już się pożegnałam z bohaterami, a was zachęcam do sięgnięcia po tą trylogię z całego serducha ❣️