Dama w kapeluszu recenzja

Młoda dziewczyna Pola ucieka ze wsi, przed surowym ojczymem, do wielkiego miasta- Łodzi. Trwają lata '30 XX w. Miasto przeżywa swój rozkwit, jednak życie większości jego mieszkańców jest bardzo wymagające. W nowym dla siebie środowisku, wśród nieznanych ludzi, Pola próbuje odnaleźć swoją szansę i znaleźć nową drogę życiową.
-*-*-*-*-*
Największą wartością tej książki jest dobrze oddana atmosfera dawnej Łodzi i całkiem nieźle odmalowany obraz społeczeństwa międzywojennego. Autorka precyzyjnie odwzorowała podziały społeczne i z dbałością odrysowała codzienność ludzi przyjeżdżających do miasta w poszukiwaniu lepszego losu. Widzimy trud ich pracy, obserwujemy ciężkie warunki życia, ale także uczestniczymy w małych-wielkich radościach, które nadawały codzienności kolorytu.
Śmiało można uznać, że Łódź międzywojenna jest drugą (ale nie(!)drugoplanową!) bohaterką powieści. W książce pokazane są jej blaski i cienie. Miejsca pełne zachwytu i brud nieskanalizowanych ulic. Obecni są też sławni łodzianie- Tuwim, państwo Weiss (a głównie Pani Weiss) -właściciele jednej z przędzalni, aktorka Mira Zimińska czy inna wielka sława- Hanka Ordonówna. Blichtu nadają miastu podwórkowe kapele i krążąca legenda o mrożących krew w żyłach poczynaniach "Ślepego Maxa", największego gangstera tamtego czasu.

Dla miłośników okresu międzywojennego "DAMA W KAPELUSZU" może być ciekawą lekturą. Warunkiem koniecznym jest przymknięcie oka na niedoskonałe dialogi, których obecność w tekście niekiedy zmniejsza walor opisywanej sceny.
Obowiązkowy jest oczywiście wątek romantyczny z udziałem głównej bohaterki. Niestety wydaje się zapożyczony z innych powieści z dawno już minionej epoki.

Pojawiają się też mało ciekawe fragmenty, które wydają się napisane pospiesznie i na siłę włączone do powieści. Pod tym kątem całość przypomina trochę toporne odhaczanie i domykanie rozpoczętych wcześniej wątków niż płynną fabułę.

Niemniej jednak, czytając tę książkę, spędziłam miły czas. Jest to lektura idealna na nieśpieszny weekend.