Ring recenzja

Carter Daring jest zawodowym bokserem. Przygotowuje się do walki, która może okazać się przepustką do pojedynku o tytuł mistrza świata w wadze półciężkiej. Któregoś dnia, wracając z treningu natyka się na przewrócony samochód. Wzywa pogotowie i jedzie do domu, ale widok, który ujrzał na miejscu wypadku, nie daje mu spokoju; zielone oczy i ciemne włoscy śnią mu się po nocach… Nie wie jeszcze, że przeznaczenie właśnie nierozerwalnie splotło jego los z losem Alice Morset i że walka, jaką niebawem stoczy na ringu, będzie zaledwie wstępem do rozgrywki, w której stawką jest coś znacznie cenniejszego od mistrzowskiego pasa.
.
Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwomuza i @annawolf.autor oraz za możliwość jej przeczytania. Jest to pierwsza książka tej autorki, którą przeczytałam. Mam parę pozycji jeszcze do nadrobienia ale naprawdę obawiam się, czy po nie sięgać. Powiem tak, zamysł na fabułę był naprawdę ciekawy, ale według mnie nic tu się kupy nie trzymało. Pełno absurdów, tak raziło w oczy, że aż odechciewało mi się czytać. Niektóre sytuacje były dla mnie naprawdę nierealne, serio. Na przykład, Carter po postrzale wylądował na wózku inwalidzkim. Lekarze powiedzieli, że to nie jest przesądzone, że będzie na nim siedział cały czas, że z czasem wróci mu czucie w nogach. No i co? Raptem gdy Alice potrzebuje pomocy, co się dzieje? Carter z minuty na minuty zaczyna odczuwać wszystko i biegnie, ZAZNACZAM biegnie do dziewczyny na drugą stronę ulicy. Ale, ale to jeszcze nie koniec; drzwi domu są zamknięte idzie od tyłu, też są zamknięte. I co robi? WYWARZA JE ! Człowiek, który jeszcze 5 minut wcześniej siedział na wózku inwalidzkim i nie czuł nóg. 🤦🏻‍♀️ Takich absurdów jest więcej ale przytaczać wam tu ich nie będę. Wątki, które nie są dokończone i urywają się jak gdyby nigdy nic, a czytelnik ma się domyślić jak naprawdę było. Ja jasnowidzem a wróżka nie jestem, by wiedzieć takie rzeczy, bo możliwości jest dużo. 🤷🏻‍♀️Od groma zbiegów okoliczności i może dlatego książka wydaje się cholernie naciągana. Wątek kryminalny w ogóle nie nazwałabym wątkiem kryminalnym, bo przez całą książkę czytamy o tym, jak rodzeństwo ucieka przed kimś przez X lat, ukrywa się, zmienia tożsamość, by na końcu przeczytać, że w sumie nie wiadomo o co chodzi, po co i dlaczego tak się działo. 🤷🏻‍♀️ A co najlepsze przestępca wcale nie jest taki groźny za jakiego go uważają. 🤣 Jestem naprawdę rozczarowana, ponieważ zapowiadało się super, okładka, która przyciąga wzrok, opis też mnie zachęcił, by sięgnąć po tą książkę …. Nie urzekła mnie ta historia niestety, nie czułam żadnych emocji podczas jej czytania, no może poza irytacją i zniechęceniem. Tak czy inaczej, chyba dam szansę autorce i przeczytam jej inne książki, może nie będą aż takie złe jak ta ? No cóż czas pokaże, co do polecenia tej pozycji to sama nie wiem. Chyba sami musicie się przekonać i wyrobić swoje zdanie.