33 razy, mój kochany recenzja

Cóż to była za historia. Chociaż może najpierw powiem dwa zdania o czym jest ta książka. Otóż po walce z nowotworem umiera żona głównego bohatera. Jednak przed śmiercią ma do niego ostatnią prośbę, która brzmi: napisz do mnie 33 listy, będę wiedziała co się u Was dzieje. Wierzyła, że to mu pomoże pogodzić się ze stratą? Czy pomogło? Odpowiedz znajdziecie w książce.
Czytając tę historię po prostu czuć jak wielką miłością obdarzał Julien swą małżonkę i jak ciężko pogodzić mu się z faktem, że jej już nie ma. Myślę, że w naszym codziennym życiu jest podobnie, a nawet tak samo. Strata bliskich zawsze wiąże się z bólem, smutkiem, szukaniem odpowiedzi na pytanie Dlaczego. Jednak należy pamiętać jedną ważną rzecz. Pomimo odejścia najbliższych my nadal żyjemy i powinniśmy o tym pamiętać. Zatracić się w melancholii łatwo, lecz nie o to chodzi. Nasze życie toczy się po coś dalej, nadal ma swój cel do osiągnięcia. To właśnie autor próbuje nam pokazać i nakreślić. Pomysł z listami bardzo mi się podobał i przeżywałam z bohaterem tą stratę. Było blisko do łez. Uważam, że warto przeczytać.