Królowa pszczół recenzja

Pióro autorki znałam już z innej powieści, którą miałam możliwość nawet patronować medialnie. Wiedziałam, że się nie zawiodę czytając i miałam rację. Zacznijmy od fabuły. Spotykamy kobietę, którą doświadczyło życie. Jest po rozwodzie i krzywdzie wyrządzonej przez męża. Dowiaduje się o nieuleczalnej chorobie. Postanawia wyjechać do Indii i to tam umrzeć z dala od innych. Przed śmiercią chce napisać jeszcze jedną swoją książkę. Czy jej się uda? Co los jej szykuje w Indiach? Przeczytajcie. Podobała mi się postać Skylar. Mimo młodego wieku, wielu doświadczeń życiowych jest pełna empatii. Z sercem na dłoni pomaga innym. Jest odważna i nie boi przeciwstawić się tradycji czy zwyczajom kosztem ratowania jednostki ludzkiej. Kolejny bohater to Ravish. Sporo młodszy od Skylar, aczkolwiek również życie postanowiło go nie oszczędzać. Rodzinę spotyka tragedia, już w czasach studiów zostaje na świecie sam. Potrafi poświęcić wszystko dla ratowania ukochanych osób. Najmłodsza bohaterka Inu. Dziewczynka na medal. Jako ośmiolatka sama ucieka na drugi koniec kraju przed aranżowanym małżeństwem. Odwaga i chęć do pracy zasługują na uwagę. Straszne jest, że tak małe dzieci są wykorzystywane i oddawane już mężom. Cała powieść opiewa masą emocji, uczuć, przeżyć. Niestety nie zawsze są one łatwe. Zdarzają się cierpnie i zadrgi, które kaleczą i sprawiają ból. Ukazuje czym jest miłość, oddanie, współczucie, cierpienie, przyjaźń. Dodatkowo widać jak trudne doświadczenia potrafią zmieniać myślenie o obecnym położeniu, odczuciach, marzeniach. Wszystko zmienia się w zależności od sytuacji życiowej. Książka pokazuje bardzo dużo kultury hinduskiej, co dobrze się czyta. Razem z życiem bohaterów dowiadujemy się też więcej o innej tradycji oraz coś uczymy. Zdecydowanie polecam ciepłą, ale też trochę smutną opowieść o Skylar, Ravim, Anu oraz bliższych i dalszych przyjaciołach czy znajomych. Będzie to idealna książka dla osób lubiących realne, życiowe historie, a także czytających powieści z gatunku literatury obyczajowej.