Zygzak

Sprawdziło się powiedzenie "nie oceniaj książki po okładce"
pomimo okropnej okładki- nietuzinkowy pomysł i ciekawie napisana książka
wciągnęła mnie bez reszty. Zawsze fascynowało mnie zagadnienie czasu
więc opis strun czasowych bardzo mi się podobał, ponadto ten dreszczyk niewiadomej i atmosfera thrillera, nie pozwoliły na chwilę wytchnienia,
nie pozwoliły mojej uwadze przejść w tryb pauzy.
Jestem zadowolona że trafiłam na książkę pana Somozy i daję jej 9/10

Trochę miałam kłopotów z czytaniem tej książki (przynajmniej do jakiejś trzechsetnej strony) oraz z jej oceną . Na fizyce nie znam się zupełnie , a już na tej kwantowej , lub na teorii strun jeszcze bardziej '' zupełnie '', więc książkę tę czytałam trochę jak baśń , przy czym baśnie nawet jak są pełne grozy , to mają szczęśliwe zakończenia (i żyli długo i szczęśliwie) , ta baśń nie kończy się dobrze...Kilka rzeczy w niej podniosło mi ciśnienie , dużo (dla mnie za dużo) tej fizyki , wydłużyło mi to czas czytania , ale i zmusiło to efektywniejszego myślenia . Pewna nierówność (chociaż nie wiem czy to dobre słowa w tym wypadku) Chodzi mi o wstawki typu '' To co tam zobaczyli wprawiło ich w prawdziwe osłupienie '' i przeskok na następny temat , nie precyzując co takiego tam zobaczyli , dość mnie irytowała . Mniemam iż te zabiegi miały potęgować napięcie i do pewnego momentu tak było , ale jak to mówią '' Co za dużo to nie zdrowo '' , w tym przypadku tak właśnie było . Budowanie napięcia spowodowało w pewnym momencie irytację . Po trzystu stronach , czyli trochę za połową akcja mocno przyspiesza i robi się na prawdę ciekawie . Ogólnie książka dobra , mnie sprowokowała swoim jednym ze zdań ('' Każdy jest czymś , ale również czymś więcej , a nawet czymś przeciwnym .'') do zastanowienia się czym - kim ? jestem według fizyki kwantowej...Polecam :)