Zielone pastwiska

Kasia Bulicz-Kasprzak
7.9 /10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
Zielone pastwiska
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.9 /10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów

Opis

Po raz kolejny odwiedzamy Tynczyn, wieś nad brzegiem Huczwy, by poznać dalszy ciąg opowieści inspirowanej prawdziwymi wydarzeniami.
Gdy wielki świat martwi się krachem na nowojorskiej giełdzie i olimpiadą w Los Angeles, Tynczyn mówi o ślubie Dołegówny z Dyziem Adamczukiem.
Gdy Polska żyje przewrotem majowym, wyborami "brzeskimi" i konstytucją kwietniową, ludzie w Tynczynie wciąż się spierają, czy Jadźka Adamczukowa ukradła krowę Kornelowiczowej czy też nie.

Czyżby tutejsi chłopi nie wiedzieli, co się dzieje na świecie? Oczywiście, że wiedzą, wszak czytają gazety. Ważniejsze jednak są dla nich własne sprawy. Trzeba dzieci nakarmić, pole zaorać, len zebrać, fasolę wyłuskać, a tu pogoda marna, drożyzna postępuje, zarobiony pieniądz z dnia na dzień traci wartość. Kto by się przejmował wyborami w Niemczech, gdy do garnka nie ma co włożyć?

Okazuje się jednak, że historia ma większy wpływ na losy zwykłych szarych obywateli, niż im się to wydaje. Kto by pomyślał, że zamach na Pierackiego w Warszawie rozpocznie lawinę zdarzeń, które wstrząsną Tynczynem i na zawsze pozostaną w pamięci jego mieszkańców.
Nikt nie żyje na marginesie historii, bo, jak powiedziała Teofila Lipczewska: "Cała ta historia to ogromny gmach wzniesiony z milionów ludzkich żyć”.


Data wydania: 2021-10-19
ISBN: 978-83-8234-248-2, 9788382342482
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Cykl: Saga wiejska, tom 3
Stron: 560
dodana przez: Catta

Autor

Kasia Bulicz-Kasprzak Kasia Bulicz-Kasprzak
Urodzona 20 marca 1976 roku w Polsce (Lubań)
Katarzyna Bulicz-Kasprzak - choć dziś mieszka w mieście, od lat jest związana ze wsią; od pokoleń chłopka, właścicielka niewielkiego gospodarstwa na Zamojszczyźnie. Potrafi doić krowy, prowadzić ciągnik. Odróżnia zboża jare od ozimych i zna tajniki ...

Pozostałe książki:

Skrawek pola Gościniec Nie licząc kota Zielone pastwiska Magiczna podróż Inna bajka Przeorane miedze Spadek Dom na skraju Cała prawda Nalewka zapomnienia Niwa Weź głęboki wdech Meandry miłości Szlachetne pobudki Muszę wiedzieć Sprzeczne sygnały Uzasadnione wątpliwości Trochę wstyd Puste wygony Pójdę do jedynej
Wszystkie książki Kasia Bulicz-Kasprzak

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Zielone pastwiska.

8.01.2022

Muszę przyznać, że być może nie będę zbytnio obiektywna w ocenie tej książki, ale po prostu bardzo lubię Sagę Wiejską Kasi Bulicz-Kasprzak, zresztą polubiłam wcześniej inne dostępne mi książki autorki i można powiedzieć, że skradła mi serce. Jednak czytając opinie czytelników, wiem że nie nie tylko mnie się ta seria podoba. Trochę mi się dłużył cz... Recenzja książki Zielone pastwiska

@maciejek7@maciejek7 × 28

Zielone pastwiska

2.11.2021

Jest to miłe uczucie, kiedy powraca się do znajomych miejsc wsi Tynczyna, w których toczą się losy znanych nam zapamiętanych z dwóch poprzednich przeczytanych tomów powieści autorstwa Pani Kasi Bulicz-Kasprzak pt. ''Skrawek pola'' Cykl: Saga wiejska (tom1) oraz pt. ''Gościniec'' Cykl: Saga wiejska (tom 2). Tym razem Pani Kasia Bulicz - Kasprzak w... Recenzja książki Zielone pastwiska

@Anna30@Anna30 × 12

Z miłości do wsi

9.11.2021

Bardzo dziękuję wydawnictwu Prószyński i s-ka. Sprawiło mi ono w zeszłym miesiącu niemałą niespodziankę. Wyobraźcie sobie moje zaskoczenie, kiedy niczego się nie spodziewając, otworzyłam przesyłkę i ujrzałam w niej „Zielone pastwiska” Kasi Bulicz – Kasprzak. Zasiadłam wiec do trzeciej części „Sagi wiejskiej” tak jak wraca się do starych znajomy... Recenzja książki Zielone pastwiska

Zielone pastwiska

24.10.2021

Dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka za podarowanie mi egzemplarza do recenzji. Była to niezmiernie miła niespodzianka. Po raz trzeci już znalazłam się w maleńkim Tynczynie, wsi, gdzie każdy wie niemal wszystko o każdym, plotki niosą się niczym porywisty wiatr a smutki i radości są sprawą powszechną. Nie ma tu miejsca na tajemnice. Tym razem,... Recenzja książki Zielone pastwiska

@Morella@Morella × 2

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@maciejek7
2022-01-08
7 /10
Przeczytane saga z Biblioteki

Świetna część Sagi Wiejskiej, polubiłam tę serię od pierwszej części. Tym bardziej jest wartościowa, że zawiera sporo faktów. Bardzo dobrze się czyta. Polecam

× 13 | link |
@wronska.barbara1
2024-09-13
8 /10
Przeczytane

Po raz trzeci z wielką przyjemnością przenosimy się do Tyczyna , malowniczej wioski położonej na Zamojszczyźnie. Odwiedzamy domy dobrze znanych mieszkańców i śledzimy ich losy ściśle powiązane z historycznym tłem wydarzeń. Pozornie chłopi mało interesują się polityką , jednak znajduje ona pełne odzwierciedlenie w ich planach życiowych.
Ważnym atutem tej powieści jest styl i piękny język jakim posługuje się Autorka , przybliżając czytelnikowi atmosferę tamtych lat. Maluje słowem sielskie obrazy wsi , której już niestety nie ma. Sylwetki ludzi nierozerwalnie połączonych relacjami rodzinnymi, przynależnością narodową oraz wielką miłością do rodzinnej ziemi.
Ciekawy układ książki , w której poszczególne rozdziały poprzedzone są informacjami o tym co kojarzy nam się z wsią, zachęca do czytania. Znajdziemy tu przepisy kulinarne, wiersze traktujące o wsi , opisy ziół , kwiatów , gleb uprawnych...Słowem wiejska sielanka przeplatana ludzkimi problemami. Ściśle powiązana z porami roku , które wyznaczają rytm ludzkiego życia.

× 9 | link |
@agulkag
2022-10-30
Przeczytane

I trzeci tom już za mną i im bliżej końca serii, tym bardziej mi żal. Żal, że to już koniec spotkań z bohaterami, tak naturalnymi, prostymi, ale jednocześnie otwartymi na nadciągające nowe.
A to, że idą zmiany widać w Tenczynie, bo i słychać o kryzysie amerykańskim, słychać o Hitlerze i jego działaniach, słychać także o Stalinie.
A tu poki co życie toczy się według pór roku. I mamy tu piękny opis nadchodzącej nawałnicy( a mnie z tyłu głowy przypomina się podobny u Reymonta). Mamy jakże naturalistyczny opis zacielania krowy, coś co na wsi jest zupełnie normalne, a teraz odchodzi do poziomu zjawiska.
Po raz kolejny jestem zachwycona znajomością tematu autorki, podejścia do zwyczajów, do codzienności , a przede wszystkim szacunku do cięzkiej pracy na roli.

× 6 | Komentarze (1) | link |
@edyta.kyziol
2021-12-22
10 /10
Przeczytane

Jeśli o mnie chodzi to ta saga byłaby dla mnie idealnym prezentem gwiazdowym, jednak nim nie będzie, bo ją już mam i jestem z tego bardzo dumna i szczęśliwa 🥰

Już teraz zacieram ręce, gdyż wiem, że jest na co czekać. W 2022 roku ukaże się czwarty już tom Sagi Wiejskiej Kasi Bulicz - Kasprzak 😘

Trzeci tom, zatytułowany "Zielone pastwiska" niczym nie odbiega od dwóch poprzednich (których opinie pisałam we wcześniejszych postach). Autorka równie pięknie przeprowadziła nas przez historię mieszkańców Tynczyna. Doskonale opowiedziała nam ich losy w okresie międzywojennym.
Polska stała się niepodległym państwem. Wydawać by się mogło, że teraz będzie im się żyło lepiej. Niestety kryzys gospodarczy lat 30 znacząco odbił się na życiu mieszkańców Tynczyna.
Pieniądze traciły wartość, zapasów szybko brakowało, co powodowało, że ludzi wiosną już przymierali z głodu, choroby i inne nieszczęścia ich nie omijały.
Jednak oni starali się żyć normalnie. Obchodzili święta, zawierali małżeństwa, mieli plany i marzenia.

Ja nie wiem, jak Kasia Bulicz - Kasprzak to robi, ale pisze przepięknie, dba o każdy detal, widać olbrzymią wiedzę i zaangażowanie.

× 2 | link |
MA
@Martak180
2021-11-21
7 /10

Ponownie udałam się do Tynczyna. Przeniosłam się w czasie – na koniec lat 20. i początek 30. Przyglądałam się życiu Polaków i Ukraińców żyjących od wieków obok siebie. Tłem wydarzeń są zdarzenia z kraju i ze świata, o których chłopi czytali w gazetach, a i które ich dotknęły jak wielki kryzys. Tynczynianie z pokolenia na pokolenia wykonują te same prace w domu, obejściu i na polach. Rytm ich dnia wyznaczają pory roku. I tak dzień za dniem, rok za rokiem toczy się życie w Tynczynie. Autorka pochyla się nad losami mieszkańców, ich radościami i smutkami, tajemnicami i problemami, zagląda do ich myśli.
Spokojna akcja płynie powoli jak wody w Huczwie. Pozwala dobrze się przyjrzeć mieszkańcom wsi w czasie pracy i odpoczynku, w dni powszednie i święta, rozgościć się w domostwach, zajrzeć do ich stodół oraz do karczmy. Tak oplata czytelnika, tak go przywiązuje do tynczyńskiej ziemi, że nie sposób mu się od niej oderwać. Powieść pani Kasi ma w sobie coś, co tkwi w ludziach głęboko – wspomnienia z dzieciństwa, opowieści rodzinne, kadry ze starych zdjęć, a moim zdaniem także przeszłość rodzinną zapisaną w genach. Dlatego powieść dawkowałam sobie, żeby się nią dłużej delektować, ale także ze względu na objętość.
Wszystkie opisy mają tu swój urok. Namalowane słowami działają na zmysły, zwłaszcza na nos, gdy czuje się wszelkie wiejskie zapachy. Woniało, że hej! Poprzeplatane zostały mądrością chłopów, przysłowiami, zabobonami, lekko nasączone gwarą. Wiadomości przy...

× 1 | link |
@book_matula
2021-11-25
10 /10

Takie sagi uwielbiam, tym bardziej że mają podłoże w prawdziwym życiu. Nie ukrywam, że będzie mi brakowało spotkania na wsi bądź być w centrum plotek jakie rozprzestrzeniają się niczym błyskawica.

Nie wiem jak wy, ale ja uwielbiam książki/serie, które trzymają poziom bez względu, która to już część i tutaj autorce udało się to z nawiązką. Mam nadzieję, że może kiedyś, kiedyś uda się wrócić do Tynczyna i tych czasem szalonych mieszkańców.

Dni mieszają się z porami roku, lata lecą, a w Polsce nadchodzą zmiany jak np. Odzyskanie Niepodległości, mamy Sejmy itd., ale czy to wszystko zmieniło mieszkańców? Nic bardziej mylnego, bo nadal pola trzeba zaorać, nanieść i porąbać drewna, żeby w domu było ciepło, zadbać o trzodę i wszystko to, co trzeba było zrobić w gospodarstwie. Problemy dopiero zaczną się za jakiś czas, ale nakreślę tylko tyle że chłopi najbardziej odczują brak pieniędzy.

Natalia Dołęga postanawia zmienić swoje życie, ale tutaj już sami przekonacie się w jaki sposób. Nadal będziemy czekać, czy Hanka pogodzi się z Teofilą, ale najbardziej podobało mi się jak skończyła Marta Kornelewicz. Zraniona matka potrafi znieść wszystko, ale to też cienka granica przed tym, żeby popaść w obłęd i zrobić coś czego konsekwencje będą odbijać się latami. Co do Zosi myślałam, że uda się wyjść na ludzi, ale to co się stało to poważnie nie domyśliłam się i czeka do waszego odkrycia.

Zalecam zacząć czytać o...

× 1 | link |
@KsiazkowoCzyta
2022-01-14
6 /10
Przeczytane

W powieści „Zielone pastwiska”, która jest trzecim tomem Sagi Wiejskiej, dzięki Kasi Bulicz–Kasprzak już po raz trzeci czytelnicy mogą spotkać się z mieszkańcami Tynczyna, by śledzić ich ciekawe, zawiłe i barwne perypetie.

Kolejny raz przyglądamy się codzienności ludzi, których życie odmierzane jest mijającymi porami roku, powiązaną z nim ciężką pracą i marzeniami o lepszym jutrze. Na pierwszy plan wysuwają się postacie, które dotąd nie odgrywały aż tak istotnej roli. Dzięki temu mamy okazję poznać także ich los.

Saga ta pełna jest nie tylko relacji rodzinnych i sąsiedzkich (lepszych lub gorszych), jak to bywa w małej wiosce, gdzie każda informacja roznosi się z przysłowiową prędkością światła, zwłaszcza, gdy są one jednocześnie tyglem różnych narodowości, tak jak ma to miejsce w Tynczynie. W książce nie brakuje również odniesień do historii – tej współczesnej bohaterom opowieści, jak również tej, o której pamięć dla aktualnego odbiorcy niestety stopniowo zamiera. Zaznaczone w powieści tło historyczne oraz zachodzące na świecie zmiany nadają lekturze znacznie szerszą i zróżnicowaną perspektywę.

W tym tomie (podobnie, jak w dwóch poprzednich) natrafiamy na sporo lokalnych tradycji oraz swoistego połączenia wiary w Boga z wiarą w odwieczną moc natury, które w sposób bardzo namacalny przekładają się na życie ludzi – o czym dowiecie się z kart książki.

Na początku każdego z rozdziałów znajdujemy różnego rodzaju ciekawostki dotyczące region...

| link |
@Pandemonium
2024-01-31
Przeczytane

Bardzo wzruszył mnie koniec....

| link |
@MalaMi_2
2024-05-23
8 /10
Przeczytane
@lidia411
@lidia411
2023-12-11
7 /10
Przeczytane
@Anjo
2022-11-13
7 /10
Przeczytane ✅Literatura obyczajowa, romans.
@Evita
2022-05-17
7 /10
Przeczytane Z biblioteki 2022
@asiazaleska
2022-05-08
7 /10
Przeczytane
@sarzynskikacper
@sarzynskikacper
2021-12-21
7 /10
Przeczytane
@canis.luna
2021-11-09
7 /10
Przeczytane Egzemplarz recenzencki Posiadam
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Szczęście to dla baby, jak chłop niepijący
[…]wydawało ci się, człowieku, że wiesz lepiej od natury, że masz prawo w nią ingerować, boś wrażliwy, a śmierć wydaje ci się niesprawiedliwością. Tymczasem nie ma na świecie siły sprawiedliwszej od niej. Przychodzi po biednego, przychodzi i po bogatego, młodego i starego, pięknego i brzydkiego, po człowieka, zwierzę i drzewo, a zabiera wtedy, gdy jej się to podoba, nie tobie. I póty, póki to ona rządzi na świecie, panuje na nim ład, bo wszystko, nawet największe zło, ma swój kres.
Dodaj cytat

Pozostałe książki z cyklu

Skrawek pola
Skrawek pola
Kasia Bulicz-Kasprzak
8.3/10
Na początku XX wieku w małej wsi na Zamojszczyźnie przychodzą na świat trzy dziewczynki. Każda w in...
Gościniec
Gościniec
Kasia Bulicz-Kasprzak
8.4/10
Kolejny, po "Skrawku pola", tom wiejskiej sagi, przedstawiającej autentyczne losy chłopskich rodzin...
Przeorane miedze
Przeorane miedze
Kasia Bulicz-Kasprzak
7.7/10
Czwarty tom wiejskiej sagi inspirowanej historią rodziny autorki. W Tynczynie następują zmiany. ...
Puste wygony
Puste wygony
Kasia Bulicz-Kasprzak
10/10
Piąty tom porywającej wiejskiej sagi inspirowanej historią rodzinną autorki. Tynczyn zasnuły ponur...
© 2007 - 2024 nakanapie.pl