Najmroczniejsze scenariusze pisze życie Lubisz czytać kryminały? To tak jak jeden z policjantów z Archiwum X. W nich prawda zawsze wychodzi na jaw, policjanci wygrywają, a sprawiedliwości staje się zadość.Ale w prawdziwym życiu nie zawsze tak bywa.Krakowska sprawa „skóry”, bestialskie morderstwo premiera Jaroszewicza, dziwne „samobójstwo” młodej dziewczyny w Łodzi – te i inne sprawy łączy jedno: ofiarom w brutalny sposób odebrano życie, a sprawcy długo pozostawali lub nadal pozostają nieuchwytni. Gdy działania policji, prokuratury i sądów zawodzą, policjanci z Archiwum X, tajnych zespołów do spraw niewykrytych zabójstw, są dla rodzin ofiar ostatnią nadzieją. Reporterka Iza Michalewicz jako pierwsza dotarła do akt sądowych, zyskała zaufanie policjantów, świadków i rodzin ofiar. W trzymających w napięciu reportażach z niezwykłą dbałością o szczegóły opisuje zbrodnie (prawie) doskonałe. Ujawnia motywacje i metody działania morderców, przybliża sylwetki tych, którzy ich ścigają. I uparcie szuka odpowiedzi na dręczące ją pytanie: czy to możliwe, że o naszym życiu i śmierci, zbrodni i karze nieraz decyduje zwykły przypadek? Iza Michalewicz – uznana reporterka, laureatka nagrody Grand Press i finalistka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Autorka zbioru reportaży Życie to za mało. Notatki o stracie i poszukiwaniu nadziei oraz książki Rozpoznani, o rozpoznanych na kadrach powstańczej kroniki filmowej uczestnikach powstania warszawskiego. Współautorka bestsellerowej biografii Villas. Nic przecież nie mam do ukrycia.
Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X
Iza Michalewicz
7.6
/10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
/o-9788324053346/n/zbrodnie-prawie-doskonale-policyjne-archiwum-x)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.6
/10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2018-02-28
ISBN: 978-83-240-5334-6, 9788324053346
Wydawnictwo: Znak
Kategoria:
Literatura faktu
Stron: 384
Mamy 1 inne wydanie tej książki
Autor
/923c169769f678fa4515eebe23581c01/n/iza-michalewicz)
Iza Michalewicz
Uznana reporterka, laureatka nagrody Grand Press i finalistka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Autorka zbioru reportaży Życie to za mało. Notatki o stracie i poszukiwaniu nadziei oraz książki Rozpoznani, o rozpoznanych na kadrach powstańczej kro...
Pozostałe książki:
/854e2a11-dba5-4fe5-b5a2-ed4e5141cd6e/n/zbrodnie-prawie-doskonale-policyjne-archiwum-x)
/1420567489b48df02c99546d8f2d6ea7/n/ballady-mordercow-kryminalny-wroclaw)
/e2525b2a42405c24f48c96246b4b5f80/n/odwaga-jest-kobieta)
/b5ccc55b-f747-43ac-8eea-99bcadb6211e/n/villas)
/o-9788326813436/n/powstanie-warszawskie-rozpoznani)
/8ed5b69b-ea87-4784-b90f-c17ff88a173e/n/zycie-to-za-malo-reportaze-o-stracie-i-poszukiwaniu-nadziei)
/ae7f295e1f9fc9524e58d70512fb058d/n/zycie-to-za-malo-notatki-o-stracie-i-poszukiwaniu-nadziei)
Wszystkie książki Iza Michalewicz
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
To NIE JEST fikcja. Niestety
WYBÓR REDAKCJI
9.10.2023
Reportaż dotyczy Archiwum X, czyli zespołu policyjnego do spraw nierozwiązanych i odłożonych ad acta - czasem ze względu na brak dowodów, czasem ze względu na opieszałość służb, równie często jednak ze względu na karygodne błędy w czasie oględzin miejsca zbrodni. Ale sprawy potrafią być niewyjaśnione również z powodu niedostatków technologii. To c... Recenzja książki Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne archiwum X
@ziellona
× 24
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
__Chce przeczytac
__All_IN_One_
Świetny reportaż. Właściwie zbiór reportaży. Napisany językiem wyważonym, adekwatnym do tematyki. Która jest wstrząsająca.
... Reszta w recenzji, ktora byla wczesniej opinią :) Trzy lata minęły od przeczytania i jeszcze żadna recenzja się nie pojawiła - no to proszę - już jest. Po prostu - podzielilam tekst.
... Reszta w recenzji, ktora byla wczesniej opinią :) Trzy lata minęły od przeczytania i jeszcze żadna recenzja się nie pojawiła - no to proszę - już jest. Po prostu - podzielilam tekst.
× 8
|
link
|
Przeczytane
Mam
2019
Literatura faktu
Jak dla mnie wstrząsający zbiór reportaży.
Przerażające jest, co ludzie potrafią sobie nawzajem zrobić - pod tym względem lektura mnie odrzucała, łatwiej się czyta powieść kryminalną, ze świadomością, że to fikcja literacka - w tym przypadku nie ma mowy o fikcji.
Autorka prześledziła kilka dochodzeń prowadzonych przez tzw. Archiwum X, czyli grupę pracującą nad dochodzeniami już odłożonymi ad acta, umorzonymi, gdy nie udało się odnaleźć sprawców zbrodni.
Ciekawie mówi o sposobach prowadzenia dochodzeń, interesujące są wypowiedzi ludzi, którzy starają się znaleźć, czasem po latach, jakiś ślad, mogący doprowadzić do sprawcy, ale dla mnie najtrudniejsze jest przyjęcie do świadomości, że to realia.
Przerażające jest, co ludzie potrafią sobie nawzajem zrobić - pod tym względem lektura mnie odrzucała, łatwiej się czyta powieść kryminalną, ze świadomością, że to fikcja literacka - w tym przypadku nie ma mowy o fikcji.
Autorka prześledziła kilka dochodzeń prowadzonych przez tzw. Archiwum X, czyli grupę pracującą nad dochodzeniami już odłożonymi ad acta, umorzonymi, gdy nie udało się odnaleźć sprawców zbrodni.
Ciekawie mówi o sposobach prowadzenia dochodzeń, interesujące są wypowiedzi ludzi, którzy starają się znaleźć, czasem po latach, jakiś ślad, mogący doprowadzić do sprawcy, ale dla mnie najtrudniejsze jest przyjęcie do świadomości, że to realia.
× 1
|
link
|
@equidad
2019-12-01
7
/10
Przeczytane
"Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X" to sprawnie napisany zbiór reportaży o najciekawszych sprawach, którymi zajmowały się, bądź wciąż się zajmują, policyjne jednostki powołane do poszukiwania rozwiązań zagadkowych, dotąd niewyjaśnionych zbrodni. Wiele z nich to sprawy "medialne", głośne, znane mi z innych źródeł, jak prasowe artykuły czy podcasty. Pomimo to, książka Izy Michalewicz mnie nie znudziła, za to pozwoliła usystematyzować informacyjny chaos.
Poszczególne reportaże oparte są na rozmowach z policjantami – pracownikami komórek nazywanych właśnie "Archiwum X", które funkcjonują w różnych miastach Polski oraz, w miarę możliwości, analizie akt sprawy. Nie wszystkie zbrodnie zostały wyjaśnione, co więcej, niektóre rozwiązania budzą dziś wątpliwości, czego, na szczęście, autorka nie ukrywa. A jednocześnie pokazuje żmudną pracę pojedynczych funkcjonariuszy i całych zespołów, zmierzających do ustalenia i skazania sprawcy. Niestety, charakter podejmowanych przez nich czynności powoduje, że nie zawsze możliwe jest wprowadzenie zgromadzonych w ten sposób dowodów do procesu, a tym samym uzyskanie wyroku skazującego. W przypadku niektórych nierozwiązanych spraw o niepowodzeniu dotychczasowych czynności przesądziły błędy w zabezpieczaniu dowodów, w przypadku innych na znalezienie odpowiedzi na pytanie "kto to zrobił?" nie pozwala nieuchronny upływ czasu. Odnośnie niektórych spraw rozwiązanych pojawiają się natomiast zarzuty, że śledztwa prowadzone były zbyt p...
Poszczególne reportaże oparte są na rozmowach z policjantami – pracownikami komórek nazywanych właśnie "Archiwum X", które funkcjonują w różnych miastach Polski oraz, w miarę możliwości, analizie akt sprawy. Nie wszystkie zbrodnie zostały wyjaśnione, co więcej, niektóre rozwiązania budzą dziś wątpliwości, czego, na szczęście, autorka nie ukrywa. A jednocześnie pokazuje żmudną pracę pojedynczych funkcjonariuszy i całych zespołów, zmierzających do ustalenia i skazania sprawcy. Niestety, charakter podejmowanych przez nich czynności powoduje, że nie zawsze możliwe jest wprowadzenie zgromadzonych w ten sposób dowodów do procesu, a tym samym uzyskanie wyroku skazującego. W przypadku niektórych nierozwiązanych spraw o niepowodzeniu dotychczasowych czynności przesądziły błędy w zabezpieczaniu dowodów, w przypadku innych na znalezienie odpowiedzi na pytanie "kto to zrobił?" nie pozwala nieuchronny upływ czasu. Odnośnie niektórych spraw rozwiązanych pojawiają się natomiast zarzuty, że śledztwa prowadzone były zbyt p...
|
link
|
@_alex_sandra_mama_
2019-10-10
8
/10
Przeczytane
"Zbrodnie prawie doskonałe" to zbiór reportaży o pracy słynnego polskiego "archiwum x", które wraca do starych zaginięć, zabójstw i niewyjaśnionych spraw rzuconych w kont. Autorka nie opisuje w swojej książce tego co podsunęła jej wyobraźnia lecz przedstawia nam fakty z pracy śledczych. Przybliża losy ofiar i ich rodzin po tragedii jaka ich spotkała. Po kilku przeczytanych stronach przypomniał mi się stary program emitowany w telewizji, 997. Nie wszyscy go pewnie kojarzą, ale pamiętam, że gdy byłam mała bałam się go oglądać 🙈😜 Książkę polecam wszystkim, którzy chcą dowiedzieć się czegoś o zbrodniach z przeszłości, choć nie każda sprawa doczekała się sprawiedliwego sądu czy odnalezienia winnego.
|
link
|
Przeczytane
Przeczytane
Reportaż
Audiobook
Przeczytane
reportaż
Przeczytane
M.
@m.matula
2023-09-30
10
/10
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
HU
@huszcza1982
2020-12-26
7
/10
Przeczytane
@leanna
2020-03-07
6
/10
Przeczytane
@wojciechowska.am
2019-11-24
7
/10
Przeczytane
AN
@geli9
2019-06-19
10
/10
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
O nie! Książka Zbrodnie prawie doskonałe. Policyjne Archiwum X. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
