Name: Wracam do domu
Rating: 8.0 (10 reviews)
ISBN: 9788367974288

Wracam do domu

Karin Smirnoff

8 /10

Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 10 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8 /10

Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 10 ocen kanapowiczów

Opis

Finał jednej z najlepszych szwedzkich trylogii ostatnich lat – zmysłowy, brutalny i zapadający w pamięć.

Byłam dobra w złych pomysłach. Ten wydawał się rozstrzygający. Stałam przed czymś. Może przed wyborem. Jednym z takich jakich nie da się odrzucić.

Kiedy w wyniku tragicznego wypadku jana zostaje sama, musi zdecydować, co dalej. Wyjazd z rodzinnej wsi i udział w wystawie w Sztokholmie otwierają przed nią nowe możliwości, ale przypominają też o nierozwiązanych sprawach sprzed lat. Teraźniejszość splata się z przeszłością, zmuszając janę do działania. Czy powinna wrócić do domu i ludzi, którzy na nią czekają? A może nadszedł moment, aby odejść, nie oglądając się za siebie?

W ostatniej części trylogii Karin Smirnoff stawia swoją bohaterkę przed najtrudniejszym z wyborów, konfrontując ją z samą sobą. Jest coś mrocznego i uzależniającego w historii jany, która staje się uniwersalną opowieścią o poszukiwaniu własnego miejsca w świecie.

Data wydania: 2024-01-24

ISBN: 978-83-67974-28-8, 9788367974288

Wydawnictwo: Poznańskie

Cykl: Saga rodziny Kippów, tom 3

Seria: Seria Dzieł Pisarzy Skandynawskich

Kategoria: Literatura obyczajowa

Stron: 376

dodana przez: kazal_ka

Autor

Karin Smirnoff

Urodzona 24 września 1964 roku w Szwecji (Umeå)

Karin Smirnoff to szwedzka pisarka, dziennikarka i bizneswoman. Od zawsze była związana z pisaniem, jednak dopiero kurs pisarski na Uniwersytecie w Lund okazał się dla niej przełomowy – aby się na niego dostać, musiała wysłać swój tekst. Napisała wó...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Karin Smirnoff

Recenzje

Turpistyczna refleksja nad ludzkimi słabościami, bólem i przemijaniem

WYBÓR REDAKCJI

4.03.2024

"Wracam do domu", to trzecia część trylogii Karin Smirnoff. Stanowi świetne domknięcie pełnej emocji opowieści o życiu, utkanej w surowym i nieustępliwym stylu, który szybko stał się wyróżnikiem tej autorki. Wystarczy, że przeczytacie kilka dowolnych akapitów z jej powieści, a szybko zrozumiecie co mam na myśli. Saga opowiadająca losy rodziny K... Recenzja książki Wracam do domu

@atypowy × 13

Genialny finał genialnej trylogii

21.02.2024

Tytuł „Wracam do domu” naturalnie przywodzi na myśl pewien spokój i poczucie bezpieczeństwa. Ale czy w kontekście wcześniejszych tomów o janakippo autorstwa Karin Smirnoff powinniśmy doszukiwać się w nim czegoś zupełnie innego? Odwrotnego wręcz? Wszak dom nie dla każdego jest oazą miłości i opoką, czasem jest piekłem, które pozostaje w człowieku n... Recenzja książki Wracam do domu

@czytanie.na.platanie × 5

Wracam do domu

12.03.2024

Karin Smirnoff "Wracam do domu", przełożyła Agata Teperek, "(...) Lepiej być oprawcą niż ofiarą. Jesteś tego pewna spytał bror. A co nie zgadzasz się ze mną zapytałam go. Nie wiem odparł. Ofiara budzi współczucie. Oprawca musi żyć z poczuciem winy. Nie sądzę żeby oociec miał jakiekolwiek poczucie winy powiedziałam. Ofiara z kolei zawsze będzie si... Recenzja książki Wracam do domu

@toptangram × 2

Zobacz wszystkie (3) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@aga.kusi_poczta.fm

2024-07-19

Przeczytane

najsłabsza z części tej trylogii.
mądra - lecz nieco przegadana. ciągnięte są nieistotne wątki i czasem nie wiadomo o co chodzi i po co to jest. trochę szkoda, bo po świetnej pierwszej, druga była już inna, nieco gorsza i miałam nadzieję na skok owej sinusoidy w górę, gdy sięgałam po trzecią - ostatnią, zamykającą historię. Lecz - jak w to w czytelniczym życiu bywa - rożnie się trafia. Sinusoida opadała w dół w dalszym ciągu

× 15 | link |

@aellirenn

2024-03-04

10 /10

Przeczytane

Najchętniej napisałabym tylko, że to był majstersztyk i na tym zakończyła, bo trudno pisać o czymś, co jeszcze buzuje w trzewiach.

Dawno nic mnie tak nie przygnębiło, jak ta trylogia. Dawno też nic mnie tak nie poruszyło. Potrzebuję teraz detoksu, lecz absolutnie nie żałuję, że poznałam losy Jany, głównej bohaterki.

To jest literatura piękna mówiąca o sprawach brzydkich, bolesnych, przerażających, a nawet obrzydliwych. I mówi o tym w sposób naturalistyczny, momentami odstręczający, przy tym jednak wciąż piękny.

Janę otoczyła śmierć, agresja, zobojętnienie na los bliźniego i autorka wybitnie dobrze pokazała, ze to wszystko działa jak gra „podaj dalej”. Pokolenie po pokoleniu przekazuje kolejnemu to, co najgorsze. I gdzieś w tym wszystkim jest ona, Jana, zamknięta na świat, a jednak tak bardzo pragnąca się na niego otworzyć.

Zakończenie wywołało u mnie lawinę łez. Niby powieść urywa się nagle, ale to było mocne uderzenie emocji.

Kłaniam się w pas tłumaczce Agacie Teperek, bo dokonała niemożliwego. Cała trylogia pisana jest bez znaków interpunkcyjnych (prócz kropek) i momentami zachodziłam w głowę jak Pani Agata to zrobiła, że mimo trudnego zadania, wyszła z tej próby zwycięsko.

Czytajcie, bo to jest prawdziwa perła.

» czytaj dalej

× 4 | link |

@ilona_m2

2024-03-11

7 /10

Przeczytane

Zawsze, gdy mam do czynienia z zakończeniem wielotomowej sagi tworzę indywidualny ranking oceniając, który tom wypada gorzej, który lepiej. Miano czarnej owcy tego stada otrzymuje tym razem ten finałowy.

Dalej odnajdziemy w niej tematykę rozgrzewającą do czerwoności jak molestowanie, przemoc, czy kazirodztwo, dalej będziemy świadkami rodzinnych dramatów. Odniosłam wrażenie jakby pomysł na brzmienie tej sagi nieco się wyczerpał, czy też wymknął spod kontroli samej autorce, gdyż rozwiązania fabularne nie zrobiły na mnie już takiego wrażenia jak było w dwóch poprzednich tomach.
Sama postać niezwykle charakternej Jany traci gdzieś swój wigor. Chciałam ją widzieć, jak niestrudzenie walczy z pastorem Silasem o zwłoki swojego brata, jak uciera mu nosa. Bywają momenty, w których bohaterka jest nieco rozmyta, zachowuje się czasami irracjonalne, czegoś mi w tej postaci brakowało, to nie była ta sama Jana, która poznałam w poprzednich tomach.
Być może zbyt mocno zaostrzyłam swój apetyt, pogoń za króliczkiem zakończyła się fiaskiem.

Wracam do domu to wciąż dobre zwieńczenie sagi, odkładam ostatni tom na półkę wciąż czując lekki niedosyt, ale i chęć by od nowa zanurzyć się w sekrety rodziny Kippów.

× 2 | link |