W bagnie

To moje pierwsze spotkanie z autorem i nawet być może literaturą rodem z Islandii. Na dodatek przyznaję, że wcale nie rozpoczęło się tak dobrze. Początek mnie zmęczył. I w warstwie fabularnej, ale i obyczajowej. Jakby ktoś od pierwszych stron chciał uzasadnić dobór tytułu. Tak, jest „Jak w bagnie”. Brudno, smutno, przygnębiająco, z takim przeczuciem, że lepiej prawdy nie dotykać, bo ona może ukazać coś, o czym niekoniecznie chcielibyśmy wiedzieć. Coś jeszcze bardziej okrutnego niż to, co poznaliśmy do tej pory.
Bohater jest lekko kontrowersyjny. Oprócz faktu, jak dla mnie nie do podważenia, że bohater (konia z rzędem dla tego, kto zapamięta te wszystkie nazwiska i imiona, nazwy ulic, miejscowości) jest świetnym gliną. Z otwartą głową, uparty, bezkompromisowy, w otoczeniu świetnego zespołu, z siłą, ale i bezradnością. Ta bezradność to między innymi jego córka. Narkomanka, we wczesnej ciąży, nadal uzależniona, w jednym mieszkaniu z nim, gotująca pyszną zupę, by za moment zniknąć w kolejnym ciągu narkotycznym, z narastającym przerażeniem związanym z dzieckiem, które może już nie żyć. „Jak w bagnie”.
Wątek kryminalny ze strony na stronę coraz bardziej mroczny, odkrywający coraz mroczniejsze strony, sprawiający, że czytelnik ma ochotę stanąć za człowiekiem, który doprowadził do śmierci drania który zginął na pierwszych stronach. Drania, który jak się okazuje jest człowiekiem tylko z nazwy.
Dla mnie to bardzo dobry kryminał, mocny, brutalny, z bohaterem wartym uwagi, t...

" W Bagnie " to całkiem przyzwoita historia kryminalno - obyczajowa. Jeżeli ktoś spodziewa się fajerwerków, wartkiej i szybkiej akcji, mnóstwa zamieszania, to raczej tego tutaj nie znajdzie. Pomimo tego,że mamy tutaj przedstawioną historię morderstwa, akcja powieści toczy się spokojnie,czasami wnioski pojawiają się niekiedy jakby znikąd . Książka jest ciekawa i zajmująca, jednak nigdzie nie doszukamy się ani jednego elementu zaskoczenia.
Historia dotyczy morderstwa starszego człowieka i aby rozwikłać zagadkę jego śmierci, śledczy muszą wyjaśnić pewne tajemnice sprzed 40 lat. Czyta się naprawdę fajnie ale wszystko jest bardzo oczywiste. Ponieważ jest to trzeci tom z serii, postanowiłam dać autorowi jeszcze jedną szansę i chcę się przekonać, czy dalej będzie lepiej. Czasami każdy następny tom z serii okazuje się lepszy niż poprzedni, więc jeszcze jedna próba nie zaszkodzi ;)

Absolutnie mój faworyt wśród skandynawskich kryminałów. Świetna atmosfera, zabójstwo, dużo interakcji międzyludzkich. Taki trochę kryminał psychologiczny, ponieważ w połowie książki wiadomo kto jest winny a mimo to czytałam w napięciu, obgryzając paznokcie. To ta książka którą czyta się w mgnieniu oka. Poszła w jeden wieczór.

Wzięłam w ciemno - nie zawiodłam się. Na Północy mają wysyp utalentowanych "intrygotwórców" - w przypadku tej książki to się potwierdza :)

Świetna klimatyczny kryminał. Islandzki autor umie zaintrygować czytelnika. Polecam.