Ucho Igielne

Wiesław Myśliwski
8.2 /10
Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 27 ocen kanapowiczów
Ucho Igielne
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.2 /10
Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 27 ocen kanapowiczów

Opis

„Ucho Igielne” to poruszająca medytacja nad ludzkim losem, pamięcią i historią, zagadkowością intymnych relacji, a przede wszystkim nad tajemnicą spotkania młodości i starości. W powieści Myśliwskiego jak w lustrze odbija się kawał polskiej historii ze wszystkim, co w niej dramatyczne, bolesne, przemilczane i niewypowiedziane. Przede wszystkim jednak jest to rzecz o tym, jak upływający czas odciska piętno na ludzkim doświadczaniu siebie i świata. Piękna, głęboka literatura, w której przenikliwość obserwacji i swoista czułość wobec człowieka splatają się z wymiarem symbolicznym.  
Data wydania: 2018-10-17
ISBN: 978-83-240-5446-6, 9788324054466
Wydawnictwo: Znak
Nagrody: Nagroda Literacka m.st. Warszawy (Zwycięzca)
Kategoria: Powieść polska
Stron: 424
dodana przez: Mirko
Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Wiesław Myśliwski Wiesław Myśliwski
Urodzony 25 marca 1932 roku w Polsce (Dwikozy)
Wiesław Myśliwski – polski pisarz, dwukrotny laureat Nagrody Literackiej „Nike” (1997, 2007). Twórca, który czerpiąc ze źródeł chłopskiego doświadczenia i chłopskiej mowy żywej, wpisuje swoje kreacje w krąg uniwersalnych praw i prawd o świecie i lud...

Pozostałe książki:

Traktat o łuskaniu fasoli Widnokrąg Ucho Igielne Kamień na kamieniu Ostatnie rozdanie Nagi sad Pałac Nadzieja W środku jesteśmy baśnią. Mowy i rozmowy Requiem dla gospodyni : sztuka w dwóch aktach Drzewo Nagi sad. Pałac Stanisław Baj Złodziej. Klucznik. Drzewo. Requiem dla gospodyni
Wszystkie książki Wiesław Myśliwski

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

TARGOWANIE SIĘ ZE ŚMIERCIĄ

WYBÓR REDAKCJI
18.02.2020

Do napisania tej recenzji zbierałam się prawie tak długo, jak do przeczytania powieści. Leżała sobie przez cały czas obok łóżka, na szczycie stosiku. Książki z niższych poziomów regularnie znikały, pojawiały się nowe, ale upychałam je pod spodem. „Ucho igielne” wciąż przypominało o sobie i upominało się swój czas. Myśliwskiego nie wolno czytać... Recenzja książki Ucho Igielne

@Rudolfina@Rudolfina × 21

Czym jest życie?

1.06.2020

„Uwierzyć w życie, jakaż to trudna wiara, jeśli się nad tym zastanowić. Może dlatego że z pozoru prosta, zwyczajna, pospolita. A jednak to najtrudniejsza z wiar. Tym bardziej, że są tylko dwie perspektywy życia: młodość i starość. Kiedy człowiek jest młody, nie wierzy, że będzie stary, a gdy jest stary, nie wierzy, że był młody. (Str 341) Młodość ... Recenzja książki Ucho Igielne

@jatymyoni@jatymyoni × 8

Ucho igielne

14.09.2019

Książka pt. '' Ucho igielne '' autorstwa Pana Wiesława Myśliwskiego to powieść, która zawiera w ogólnej treści wspomnienia, które mogą one nie przypaść do gustu Czytelnikom ze względu na czas, w którym rozgrywały się losy głównego bohatera. Cenię autora za to, że ma umiejętność zapamiętanie tego, co jest piękne, a przede wszystkim pamięć o lu... Recenzja książki Ucho Igielne

@Anna30@Anna30 × 5

Proza życia

19.07.2022

Myśliwskiego pamiętam jako autora, który z lekkością podejmuje tematy codziennego życia, a jednocześnie wydobywa z nich głębię nieuchwytną dla naszych umysłów przyzwyczajonych do schematów… „Ucho igielne” należy do tych powieści, od których ciężko się oderwać, mimo, że wielokrotnie jesteśmy przytłoczeni nieraz gorzkimi wnioskami autora. Czytając... Recenzja książki Ucho Igielne

@GoldenBoy@GoldenBoy × 3

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@mikakeMonika
2023-04-16
9 /10
Przeczytane E-book

Bardzo dobrze mi się czytała.
Myśli przelatują nie wiadomo kiedy, tematy zmieniają się nie wiadomo kiedy. Ale jest to cudowne. Młodość i starość przenikają się wzajemnie.
Książka nostalgiczna i piękna. Raczej nie do zapomnienia. Magiczna i pełna życiowych mądrości.
Biorę się za kolejne książki Autora. Zła jestem na siebie, że dopiero teraz.

× 17 | link |
@bea-ta
@bea-ta
2021-07-10
9 /10
Przeczytane Biblioteka domowa dzieła moich ulubinych Gdybym miała tylko jedną półkę... przeczytane 2021

Ucho Igielne - dawna furta dominikańska, będąca fragmentem sandomierskich średniowiecznych murów obronnych w powieści Myśliwskiego jest miejscem, w którym dokonuje się ważenie życia narratora.

Fascynująca opowieść o życiu.

O tym, czym jest starość i jak starość postrzega młodość. I o tym, czym jest młodość, i czym z perspektywy młodości jest starość. O pamięci zmieniającej czas przeszły w zależności od tego kto, kiedy, gdzie… O wartości naszych przeżyć sprzed lat…

Piękna. Pobudzająca do refleksji. Urzekająca pięknem języka. Choć w mojej ocenie, jakby nieco słabsza od poprzednich dzieł Mistrza.

Polecam.

"Człowiek odkrywając swoją obecność na świecie, jeszcze się wszystkiemu dziwi, a zdziwienie to korzeń pamięci. Niestety wraz z latami korzeń usycha, tak że w końcu nic nas już nie dziwi."

"Są takie chwile, które niczym słońce w soczewce skupiają w jeden punkt całe życie, wypalając w nas już na zawsze ślad. Kto wie czy nie dla takich chwil jedynie się żyje, nie dla iluś tam lat."

"Po nikim tak człowiek nie widzi dokładnie starości jak po starzejącym się ojcu, matce. To starość, która nas boli, z którą współcierpimy, na którą jesteśmy skazani, aby się w niej przeglądać i odnajdywać siebie. Może to dzięki ich starości przyzwyczajamy się i do własnej i z większym zrozumieniem ją znosimy."

"Wszystkie pytania, jakie sobie w życiu zadajemy, sprowadzają się do tego jednego, czy warto było."

"Człowiek ...

× 15 | Komentarze (2) | link |
@zuszka60
2020-04-26
10 /10
Przeczytane

Jestem wielką fanką całej twórczości Wiesława Myśliwskiego. Jego dzieła to wyjątkowy rodzaj prozy i bardzo dla niego charakterystyczny. W zasadzie wszystkie jego powieści mają coś wspólnego - łączy je niezwykle refleksyjny klimat, głęboka przenikliwość ludzkiej duszy, relacji międzyludzkich, tęsknot i uczuć. Proza Myśliwskiego to twórczość niezwykle dojrzała, przepełniona mądrością i życiowym doświadczeniem.
Podobnie jak we wszystkich powieściach autora akcja „Ucha igielnego” toczy się równie niespiesznie, dając czytelnikowi czas na własne refleksje i przemyślenia. W książce tej młodość przeplata się ze starością a marzenia z rzeczywistością.
Powieść ta, jak zresztą wszystkie pozostałe autora, napisana przepiękną polszczyzną.

× 12 | link |
@Renax
2020-07-14
5 /10
Przeczytane Literatura polska

Bardzo mnie 'Ucho igielne' rozczarowało, bardzo. Nie porzuciłam jej tylko dlatego, że szanuję wcześniejsze książki pana Myśliwskiego. Słyszałam o ludziach, którzy nie dają rady jej skończyć, ale ranga pisarza sprawia, że nie piszą źle. A książkę należy rozpatrywać w ogóle i w szczególe. Moim zdaniem oczywiście.
W ogóle to książka wlecze się bez sensu. Jest to ten sam ciąg myślowy co 'Ostatnie rozdanie', tylko że tam brak chronologii nie przeszkadzał, a organizował wszystko adresownik narratora. Tutaj człowiek się gubi kto gdzie i jak. Takie mam odczucia. Jeśli szukać myśli przewodniej, to w istocie została ona wyrażona lepiej w 'Ostatnim rozdaniu'. 'Ucho igielne' nie dopełnia więc myśli o życiu autora.

Jednak kunszt autora jest niezaprzeczalny, więc w szczególe jest tutaj mnóstwo znakomitych scenek rodzajowych, świetnie oddano styl wypowiedzi postaci. Są przepiękne całostki, na przykład ta o babci, która psu opowiada swoje życie. Przeuroczy jest też fragment o przyszłym profesorze, który spał na waleta. Ale i scenki małżeńskie.
Przeszkadzały mi te sentencje na koniec akapitu. We wcześniejszych książkach Myśliwski unikał takich złotych myśli, a wyrażał to samo w inny sposób, równie czytelny. Teraz chciał chyba zawrzeć w książce całą mądrość o życiu. Sentencje sobie zapisałam, bo są niegłupie, ale moim zdaniem nie ozdabiają stylu książki.
W ogóle i w szczególe, uważam więc, że język książki i tak przewyższa wiele współczesnych powieści i jest znakomity...

× 11 | link |
@maslowskimarcinn
2024-06-15
7 /10
Przeczytane

Sandomierz. Wąskie przejście, schody i brama do czasów przeszłych. To tu spotyka się młodość ze starością (życie ze śmiercią), „ja” dzisiejsze i „ja” wczorajsze. Dojrzalsze? Mądrzejsze? Na pewno bogatsze w doświadczenia (przecież „Przeszłość wciąż się w nas dzieje”, jest zamknięta w skrzyni i czasami dobija się uderzając w wieko), ale czy nadal goniłoby za młodzieńczym zadurzeniem?
Jak zwykle u Mistrza jest nostalgicznie i sentymentalnie – ale w jak najlepszym znaczeniu tych słów. Poszczególne opowieści snują się jak leniwe koty i ocierają o nogi, wskakują na kolana i mocno ogrzewają puszystą sierścią wspomnień. Ile tu zapachów, ile smaków (a ile przepisów – a to na nalewkę z szumnych śliwek, a to na topione ciasto…). Panuje tu wszędobylski smutek (bo to książka o odchodzeniu), ale Wiesław Myśliwski pisze i używa go jak swego przyjaciela.
Czy to biesiada u pewnego staruszka-malarza, czy podróż w pociągu i wizyta u przedwojennego fryzjera - mają one swoją kolejność, swoje miejsce, bo pełno w „Uchu igielnym” spotkań wyjątkowych. Czy to przypadkowy przechodzień, czy samotnik siedzący na ulicznej ławce – otwierają przed bohaterem-autorem swoje serca, a my czytamy z nich jak z najsekretniejszych pamiętników. Niekiedy pomaga przy tym napełniony po brzeg kieliszek, papierosowy dym, a niekiedy szczypta zwykłej szczerości w oczach. U Myśliwskiego ludzie to dobre, poczciwe dusze (no, może z wyjątkiem przedstawicieli władzy ludowej). Jaka szkoda, że tak trudno teraz taką zn...

| link |
AG
@agnieszkawinczer
2020-05-07
5 /10
Przeczytane

Początek był obiecujący, elokwencja i język wspaniałe...ale szybko mnie znużyły...i w dalszym ciągu zadaję sobie pytanie: co poszło nie tak?

| link |
AN
@aniaczyta
2022-12-30
8 /10
Przeczytane
@GoldenBoy
@GoldenBoy
2022-07-19
10 /10
Przeczytane
MA
@madameseneka
2022-01-10
6 /10
Przeczytane
@spirit
2021-12-03
8 /10
Przeczytane
NI
@Nimi
2021-07-18
10 /10
Przeczytane
@DZIKA_BESTIA
2021-06-27
8 /10
Przeczytane różne polskie
@witwona
2021-02-14
7 /10
Przeczytane
@elutka_a
2020-12-15
8 /10
Przeczytane
@piaty
2020-11-04
8 /10
Przeczytane E-book
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Życie to błądzenie za sobą bez nadziei, że się kiedykolwiek siebie odnajdzie.
W dzieciństwie gdy się coś wryje w pamięć, nigdy więcej tej pamięci nie opuści.
Człowiek odkrywając swoją obecność na świecie, jeszcze się wszystkiemu dziwi, a zdziwienie to korzeń pamięci. Niestety, wraz z latami korzeń usycha, tak że w końcu nic nas już nie dziwi.
Niech się życie każdego z was rozciąga jak guma, abyście nigdy nie doczekali swoich jubileuszów.
Prawda portretów i prawda życia to dwie różne prawdy.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl