Nagi sad. Pałac

„Nagi sad” to powieść o braku psychicznego kontaktu między ojcem i synem i o próbach odnalezienia tego kontaktu. Symbolem tych poszukiwań jest tytułowy sad, a zwłaszcza dwie sceny, które się w nim rozegrały: z początku powieści, kiedy to ojciec chodzi po sadzie i udaje, że nie może znaleźć siedzącego na gruszy syna, i z końca powieści, gdzie z kolei syn chodzi po sadzie i szuka ojca, bo mu się wydaje, że z ojcem stało się coś złego.