To nie było tylko lato

Niech nie zwiedzie Was moja ocena tej książki na 3,5⭐️/5. To po prostu nie do końca książka, która do mnie trafiła. Są młodzieżówki, które kocham całym sercem, ta dylogia niestety nie zapisała się na tej liście. Nie znaczy to jednak, że jest to słaba książka! O nie! Uważam, że jest naprawdę dobra i napewno wielu osobom przypadnie ona do gustu tak bardo by dać jej maksymalną ocenę.

Przyznaję, trochę liczyłam, że ten tom będzie lepszy od poprzedniego. Chodzi mi głównie o to poczucie, że niektóre zachowania bohaterów wydawały mi się infantylne, a czasem wręcz głupawe. Owszem, w drugim tomie jest zdecydowanie lepiej, ale wciąż niestety trafiały się takie momenty. Ale znowu, może ja po prostu jestem jednak już za stara na takie książki 😅 Myślę też, że przez młodsze osoby napewno ta książka zostanie odebrana trochę inaczej, a jednak właśnie do takiego grona odbiorców jest dedykowana.

Plusem, ale i jednocześnie minusem tej książki jest zaburzenie ADHD na które cierpi główna bohaterka. Dlaczego plusem i minusem? Już wam tłumaczę. Plus za pomysł, plus za dogłębne zbadanie tematu i przedstawienie go w bardzo przystępny sposób. Dzięki temu człowiek po przeczytaniu tej dylogii napewno ma większą wiedzę o ADHD i zupełnie inaczej będzie postrzegał osoby z tym zaburzeniem. Minus, bo momentami naprawdę jest tego tematu za dużo według mnie. Za dużo tłumaczenia wielu zachowań bohaterki tym, że ma ADHD. Momentami wydawało mi się to napraw...

„To nie było tylko lato” Laura Savaes to książka, po którą sięgnęłam z wielkim zaciekawieniem. Na szczęście miałam tę możliwość, że nie musiałam czekać na ten tom, a czytałam obie książki jednym ciągiem!
Lea postanawia powrócić w rodzinne strony, do Westfield, po dwóch latach od wydarzeń, które złamały jej serce. Rany, których wtedy doznała, zdążyły się jedynie zabliźnić. Niestety powrót, wspomnienia, miejsca, a przede wszystkim ludzie powodują rozdrapanie bolesnych rany. Spotkanie po latach Flynna okazuje się zdecydowanie bardziej bolesne dla Lei, aniżeli początkowo kobieta zakładała. Zdecydowanie w tej części dostrzegamy ogromne zmiany, które zaszły w głównych bohaterach. Ich dojrzałość, szczególnie ta mentalna, jest dostrzegalna niemal od razu.
Książka przepełniona jest emocjami, na pierwszy plan w znacznym stopniu wynurzają się relacje głównych bohaterów, które pokazują nam, jak cienka linia jest pomiędzy nienawiścią i miłością, a jej przekroczenie może zdarzyć się w najmniej spodziewanym momencie i zupełnie bez naszej zgody.
Bardzo dużo się dzieje, a bohaterowie są świetnie wykreowani i tak naprawdę każdy z nich wnosi coś do całości, nie skupiamy się wyłącznie na głównych bohaterach, bo poboczne wątki również mają ogromne znaczenie.
Przyznam szczerze, że książka idealnie wpisuje się w mój czytelniczy gust, są emocje, jest miłość, są niewyjaśnione wątki z przeszłości, wzajemne relacje i odkrywanie siebie, co w książce wychodzi na pierwszy plan.
St...