Debiutancka książka autorki obdarzonej doskonałym słuchem językowym, wyrazistym stylem i znakomitym warsztatem pisarskim. Kolejny – po sztuce Zapolskiej i powieści Kuczoka – sugestywny portret polskiej rodziny: nie patologicznej, nie kołtuńskiej, ale nadal strasznej, zakłamanej i zimnej, w której małżeństwo to więzienie o zaostrzonym rygorze, a dom rodzinny to codzienny teatr absurdu, modłów, wrzasków i kotletów schabowych. Mocna proza – jak uderzenie pięścią. Szopka była nominowana do Paszportów „Polityki” i do Nagrody Nike.
Szopka
Zośka Papużanka
7.2
/10
Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
/e5a92703-51f5-444e-8923-01bfb731f0b5/n/szopka)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.2
/10
Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
Na podstawie 13 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2014-10-15
ISBN: 978-83-7943-718-4, 9788379437184
Wydawnictwo: Świat Książki
Seria:
Kolekcja 20-lecia
Kategoria:
Literatura obyczajowa
Stron: 208
dodana przez: Mirko
Mamy 2 inne wydania tej książki
Autor
/e02d633b9ac2c3d5611c3eb9fd0faff0/n/zoska-papuzanka)
Zośka Papużanka
Urodzona w 1978 roku w Polsce
mieszka i pisze w Krakowie. Zadebiutowała w roku 2012 powieścią Szopka, która przyniosła jej duże uznanie oraz nominacje do Nagrody Literackiej Nike i do Paszportów „Polityki”. W roku 2016 ukazała się jej drugą powieść, „On”, nominowana do Paszportó...
Pozostałe książki:
/f999b70245383d1cebb6a9dd010a8e86/n/kakol)
/7b77a798285233e8abc89304032c16a7/n/przez)
/o-1302206/n/szopka)
/1e712b42-f0d7-4261-9506-3ca85533b178/n/zaden-koniec)
/o-1321688/n/on)
/o-9788324046249/n/swiat-dla-ciebie-zrobilem)
/bbef92e750642a947d7c954f296f865a/n/jozefa-22)
/203353202818820cc5aba8a655bbff85/n/pismo-magazyn-opinii-nr-6-czerwiec-2018)
/b7f481461184bab1e6a00670a50a330e/n/jozefa-22)
/7174c668c5de07e210cac67f7e26b506/n/pismo-magazyn-opinii-nr-2-51-marzec-2022)
Wszystkie książki Zośka Papużanka
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Każda nieszczęśliwa rodzina jest na swój sposób nieszczęśliwa.
15.08.2024
Powieść obyczajowa nie jest moim ulubionym gatunkiem, raczej omijam ją, gdyż dla mnie jest mało interesująca. Przykładem takiej powieści jest ta książka. Na dwustu stronach mamy historię trzypokoleniowej rodziny plus jeszcze wspomnienia ojca z wojny i po niej, dlatego historia przedstawiona jest pobieżnie. Właściwie widzimy problemy, ale nie wiemy... Recenzja książki Szopka
@jatymyoni
× 33
Portret rodzinny
10.07.2020
Zachęcona opiniami na temat książki "On" postanowiłam przed tą lekturą zapoznać się z debiutancką książką Zośki Papużanki "Szopka". Zerknęłam sobie na recenzje tej pozycji które były bardzo zróżnicowane i byłam ciekawa po której stronie "barykady" znajdzie się moja ocena. Po lekturze mogę śmiało powiedzieć że jestem bardzo na "tak" bo niezwykle od... Recenzja książki Szopka
@Jezynka
× 2
Polska rodzina w krzywym zwierciadle
15.08.2014
Uwaga,, debiut! Gorzej: Uwaga, polski debiut! Na dobicie: Uwaga, polski debiut z serii "nowa proza polska", ale czy polskie znaczy gorsze? „Szopka” to debiut nauczycielki języka polskiego, matki dwójki synów, krakowianki, ukrywającej swoją tożsamość pod pseudonimem "Zośka Papużanka". Powieść odbiła się echem wśród miłośników literatury, co samej a... Recenzja książki Szopka
Ale "Szopka"!
21.11.2012
Do "Szopki" hej, czytelnicy, do "Szopki", bo tam cud... Tak żartobliwie tylko kolędę trawestuję, bo tematycznie to żadna rewelacja. Sceptycy wzruszą ramionami, mało to bowiem portretów kilkapokoleniowej rodziny w literaturze, mało opisów problemów w relacjach międzyludzkich, konfliktów, dramatów istnienia? Na pęczki. Tu jednak nie o treść tylko, ... Recenzja książki Szopka
@Agnesto
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
☘️ Przeniesione z LC
👨 autor : Papużanka Zośka
'' Ona i on , niebo i grom , losów ciągła zmienność
ona i on , morze i ląd , jedność i odmienność...''
''Szopka '' to bardzo smutna w moim odczuciu książka o bardzo smutnych i samotnych osobach, żyjących w bardzo smutnych czasach. Ona i on, jak w cytacie powyżej nie mają nawet imion. Jednak z kartki na kartkę dowiadujemy się coraz więcej i więcej o nich i ich wspólnym życiu. Wspólnym, a jednak osobnym.
On, młody chłopak którego brat ściągnął z rodzinnej pomorskiej wsi i obiecał pomóc w zalezieniu pracy i ułożeniu sobie życia w mieście. Przyjechał, bo co miał robić, wrócił z wojny a w domu kupa rodzeństwa na rodzinnej kupie w jednej chałupie. Nie miał nic, prócz wojennych wspomnień, a w mieście pracy wtedy nie brakowało dla nikogo .
Ona młoda, silna, dumna i wrzaskliwa kobieta, wdowa samotnie wychowująca trzyletniego Maciusia. W niedługim czasie ślub, potem zaraz dziecko, córeczka Wanda i dożywocie w małżeństwie z przypadku.
Ani słowa o miłości, szacunku, zrozumieniu, wyrozumiałości i wszystkim tym czym powinno się cechować dobre małżeństwo. Ich małżeństwo wygląda jak ten domek z okładki. Niedobrane kolorystycznie i objętościowo klocki. Dach się sypie, gwoździe odstają i wypadają, okno trzyma się na '' słowo honoru '' .
Autorka stworzyła prawdziwie krwiste w swej wyrazistości postacie . Zwłaszcza ONA, dać jej tylko miotłę w dłonie i wysłać na Łysą Górę na sabat czarownic. Nic jej się nie podoba, nawet to że mąż jej nie bije...
ona i on , morze i ląd , jedność i odmienność...''
''Szopka '' to bardzo smutna w moim odczuciu książka o bardzo smutnych i samotnych osobach, żyjących w bardzo smutnych czasach. Ona i on, jak w cytacie powyżej nie mają nawet imion. Jednak z kartki na kartkę dowiadujemy się coraz więcej i więcej o nich i ich wspólnym życiu. Wspólnym, a jednak osobnym.
On, młody chłopak którego brat ściągnął z rodzinnej pomorskiej wsi i obiecał pomóc w zalezieniu pracy i ułożeniu sobie życia w mieście. Przyjechał, bo co miał robić, wrócił z wojny a w domu kupa rodzeństwa na rodzinnej kupie w jednej chałupie. Nie miał nic, prócz wojennych wspomnień, a w mieście pracy wtedy nie brakowało dla nikogo .
Ona młoda, silna, dumna i wrzaskliwa kobieta, wdowa samotnie wychowująca trzyletniego Maciusia. W niedługim czasie ślub, potem zaraz dziecko, córeczka Wanda i dożywocie w małżeństwie z przypadku.
Ani słowa o miłości, szacunku, zrozumieniu, wyrozumiałości i wszystkim tym czym powinno się cechować dobre małżeństwo. Ich małżeństwo wygląda jak ten domek z okładki. Niedobrane kolorystycznie i objętościowo klocki. Dach się sypie, gwoździe odstają i wypadają, okno trzyma się na '' słowo honoru '' .
Autorka stworzyła prawdziwie krwiste w swej wyrazistości postacie . Zwłaszcza ONA, dać jej tylko miotłę w dłonie i wysłać na Łysą Górę na sabat czarownic. Nic jej się nie podoba, nawet to że mąż jej nie bije...
× 10
|
link
|
Przeczytane
Polska
Szopka jest dobrze napisaną książką o rodzinie, ale przede wszystkim opowieścią o chłopach przeistaczających się w inteligentów. Narratorów jest tu wielu, podobnie jak postaci. Główną narratorką jest wnuczka pary bohaterów: strasznej babuni i kochanego dziadunia, i to jej oczami obserwujemy tych dwoje na przestrzeni całego życia. Mamy więc niemożliwą do pokonania odmienność, konflikty i rodzinną zagadkę: jak to możliwe, że ta para się spotkała, pobrała i przeżyła ze sobą kilkadziesiąt lat.
Pewne zaskoczenie, może nawet rozczarowanie, sprawia karykaturalny rysunek postaci. To trochę tak, jakby Dulscy spotkali się z Borejkami, tyle że ci pierwsi nie mają w sobie hipokryzji, a drudzy skromności. Oni wszyscy są zadowoleni z tego, kim są i chyba tylko dziadek budzi w tej familii sympatię. Przez to uproszczenie książka nabiera płaskiego dydaktyzmu, jest neoficką pochwałą inteligenckiego etosu, kultu wiedzy i tradycyjnej rodziny. I znów wracamy do Borejków.
Nic na to nie poradzę, ale dla mnie Papużanka jest taką właśnie Musierowicz 2.0. Niby inny język, inny ton (dobroduszny u Musierowicz, gorzki u Papużanki), ale to samo przesłanie, podobna wizja świata. Narratorka Papużanki mogłaby wykrzyknąć z żalem: dlaczego ja się u Borejków nie urodziłam?! I odpowiedzieć: to wszystko przez babkę.
Plusy, bo daje do myślenia, nawet jeśli czasem denerwuje.
Pewne zaskoczenie, może nawet rozczarowanie, sprawia karykaturalny rysunek postaci. To trochę tak, jakby Dulscy spotkali się z Borejkami, tyle że ci pierwsi nie mają w sobie hipokryzji, a drudzy skromności. Oni wszyscy są zadowoleni z tego, kim są i chyba tylko dziadek budzi w tej familii sympatię. Przez to uproszczenie książka nabiera płaskiego dydaktyzmu, jest neoficką pochwałą inteligenckiego etosu, kultu wiedzy i tradycyjnej rodziny. I znów wracamy do Borejków.
Nic na to nie poradzę, ale dla mnie Papużanka jest taką właśnie Musierowicz 2.0. Niby inny język, inny ton (dobroduszny u Musierowicz, gorzki u Papużanki), ale to samo przesłanie, podobna wizja świata. Narratorka Papużanki mogłaby wykrzyknąć z żalem: dlaczego ja się u Borejków nie urodziłam?! I odpowiedzieć: to wszystko przez babkę.
Plusy, bo daje do myślenia, nawet jeśli czasem denerwuje.
× 2
|
link
|
@zooba
2019-11-27
6
/10
Przeczytane
Ochy i achy na temat "Szopki" nastawiły mnie bardzo pozytywnie. Niestety znów im większy apetyt, tym większy niedosyt. Owszem, napisana mięsistym i bujnym językiem; autorka ma świetny zmysł obserwacji i umiejętność ubierania spostrzeżeń w słowa, ale całość nie zrobiła na mnie większego wrażenia. Z pewnością jednak nie jest to literatura miałka, nie żałuję spędzonego z nią czasu.
× 2
|
link
|
Przeczytane
24 z mojej półki
Bez zachwytu
L. polska
@przeczytawszy
2021-06-30
7
/10
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
MO
@Moniskape
2020-05-17
7
/10
Przeczytane
Przeczytane
Na mojej półce
@Figunia31
2013-02-05
10
/10
Przeczytane
Polecam
/e02d633b9ac2c3d5611c3eb9fd0faff0/n/zoska-papuzanka "Zośka Papużanka")
