Strzyga

Ponieważ uwielbiam słowiańskie motywy w literaturze sięgnęłam po "Strzygę" jak tylko mogłam i po wysłuchaniu muszę stwierdzić, że nie do końca rozumiem fenomen wysokich ocen tej książki. Zacznijmy od tytułu, który wprowadza w błąd (strzyga to żeński demon, który wychodzi z grobu, a nie je rozkopuje w celu dostania się do zwłok),a skończywszy na fabule, która mogłaby być dobra, a nie klei się w wielu miejscach. Szkoda, bo pomysł fajny.

To, co ma ta książka i co jest w niej wyjątkowe to historia. Historia, którą odkrywamy krok po kroku by zrozumieć działania człowieka bezczeszczącego groby.
Zacznę jednak od początku, po odkryciu że jeden z grobów na poznańskim cmentarzu został otwarty i nosi znamiona pochówku antywampirycznego w śledztwo zostaje zaangażowany antropolog sądowy. Jest on ciekawym bohaterem, który z jednej strony na kościach zna się jak mało kto, a z drugiej ma różne własne życiowe przejścia, które często spędzają mu sen z powiek. Okazuje się, że jego lotny umysł składa układankę dotyczącą Strzygi jak puzzle. To on wpada na jego trop i wpada w tarapaty.
Kim jest Strzyga? Co go popchnęło do bezczeszczenia zwłok? Jaka mroczna historia z przeszłości wyjawi nam całą prawdę? Tego dowiesz się z tej książki.
To taka idealna jesienna lektura.
Choć dość łatwo dało się przewidzieć sprawcę, kiedy już nasz antropolog odkrył historię z przeszłości.

Bardzo wciągająca.
Treść przerażająca - bo pokazuje jak bardzo człowiek, a raczej niektórzy ludzie, nie poważają prawa, ani boskiego, ani ludzkiego. Jak dla postawienia na swoim, czymkolwiek by to nie było, niszczą innych ...

„Telepata” był w mojej opinii tak rewelacyjnym debiutem, że z dużą niecierpliwością oczekiwałam na kolejną książkę Adriana Ksyckiego. Oto nadeszła „Strzyga” początek serii kryminałów z antropologiem Krystianem Feusette'em.

Akcja powieści rozgrywa się w Poznaniu i jego okolicach, i dotyczy profanacji zwłok na miejscowych cmentarzach. Kto to robi i dlaczego? Na te pytania odpowiedź znaleźć musi policja, a w szczególności podkomisarz Natalia Turkot, która liczy na wsparcie antropologia sądowego Krystiana Feusette.

Strzyga to słowiańskie określenie wampira, a tutaj pseudonim głównego antagonisty. Antywampiryczne pochówki miały na celu ochronę przed zmarłymi, którzy mogli się weń przeistoczyć. Obecnie szokująca wydaje mi się myśl, że kiedyś wierzono w ich istnienie. Prawdą jest, że to niezwykle fascynująca tematyka, a kto nie czytał lub nie widział Sagi Zmierzch, niech pierwszy rzuci kamień.
Dlatego też każdy etap śledztwa w tej sprawie budzi ekscytację, a gdy okazuje się, że zbezczeszczone zwłoki należą do byłych członków kowenu wicca (zrzeszenie czarownic i czarowników), moje zainteresowanie gwałtownie wzrasta. Uwielbiam antropologię i intryguje mnie fakt, jak wiele można wyczytać z kości. Akcja toczy się dwutorowo oprócz dochodzenia mamy jeszcze wgląd w teraźniejsze, jak i przeszłe losy naszego złoczyńcy, co pozwala nam być o krok przed policją. Autor doskonale potrafi utrzymać naszą uwagę, stwarzając atmosferę tajemnic, które zapragniemy odkryć.

Na poznańskim cmentarzu zostaje otwarty grób, mało tego, czaszka denatki została przeniesiona pod nogi, a w klatkę piersiową wbite zaostrzone kości. Sprawę prowadzi podkomisarz Natalia Turtkot, a na jej prośbę dołącza antropolog sądowy Krystian Feusette. To on, kilka lat temu, pomógł znaleźć Złodzieja Czaszek z Pomorza. Szybko dochodzi do kolejnego zbeszczeszczania zwłok na innym cmentarzu. Okazuje się, że ofiarami są członkinie poznańskiego kowenu wicca...

Po książkę postanowiłam sięgnąć w formie audio, tym bardziej, że czyta @filip_kosior I muszę przyznać, że na początku jakoś nie mogłam wczuć się w tę historię. Czasami gubiłam wątek. Ale im dalej, tym bardziej zaczynałam interesować się tą książką.

Przyznam szczerze, że bardzo zaintrygował mnie wątek współczesnych czarownic.

Historia w tej książce przedstawiona jest z dwóch perspektyw, śledczych, jak i samego sprawcy. I mimo, że od początku znany jest sprawca, to nie nudziłam się.

Autor co chwila zdradza tajemnice z przeszłości jak i teraźniejszości. Bardzo byłam ciekawa co się kryje za zachowaniem sprawcy.

Bardzo podoba mi się postać antropologa Feusetta, cieszę się, że ma to być seria z tym bohaterem, a nie tylko jednotomówka.

Mam tylko nadzieję, że długo nie będzie trzeba czekać na jego dalsze losy 😁

Mimo, że sam początek książki mnie nie zachwycił, to całość wyszła naprawdę genialnie.