Name: Sońka
Rating: 7.97 (31 reviews)
ISBN: 9788308062913

Sońka

Ignacy Karpowicz

8.0 /10

Ocena 8.0 na 10 możliwych
Na podstawie 31 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.0 /10

Ocena 8.0 na 10 możliwych
Na podstawie 31 ocen kanapowiczów

Opis

Sońka to wielka, a jednocześnie kameralna, prosta, choć niełatwa, wyciszona, ale kipiąca emocjami, pacyfistyczna, ale i brutalna historia przepełniona miłością. Autor wykorzystuje konwencję romansu wojennego, by opowiedzieć o kiedyś i teraz, o tu i tam, o piekle i raju pamięci.

Najpierw się łudzimy, że czytamy zabawną parodię baśni.

„Dawno, dawno temu…”, wieś na końcu świata, pastereczka uboga, książę w karocy, dziura w moście, mówiące zwierzęta – wszystko to znamy od dziecka z książki i z telewizora, tylko prześmiewczo poprawione, bo pastereczka ma dziewięćdziesiątkę na karku, a książę to czterdziestoletni „miastowy królewicz” Igor Grycowski, kabotyński reżyser z Warszawy. Ani ona nie czeka na księcia, ani on panny nie wygląda, a jednak będą parą, połączoną jej opowieścią.

Historia zaczyna się w sierpniu 1941 r. we wsi na Podlasiu i mówi o miłości Sońki i Joachima – esesmana, którego wojna sprowadziła przed jej dom w pewną niedzielę, gdy w najlepszej sukience siedziała na podwóru. „Wtedy moje oczy zapadły się w innych: najbardziej błękitnych, głębokich i wesołych, ogromnych, błyszczących i przeraźliwie smutnych”. Tak rodzi się ta niemożliwa do zrozumienia miłość. I po to Igor (a my z nim) „przybył z niewidzialnej dali, żeby wysłuchać, zrozumieć i pożegnać Sonię”.

„Wysłuchać” – tego akurat czytelnik do tej chwili był pozbawiony. Dźwiękowa forma powieści, jaką stworzył Krzysztof Kiczek, jego aktorzy i lektorzy, pozwala nam poznać powieść żywą, otwiera przed nami niedostępne brzmienie opisywanego świata. Kłamstwo historii polega na jej milczeniu, choć przecież niegdyś tętniła dźwiękami i głosami. Krzysztof i przyjaciele, na czele ze wspaniałą Svietą Anikiej w roli Sońki, wypowiedzieli je dla nas.

prof. Ryszard Koziołek

Sugestywny, oddający klimat powieści, a zarazem pełen rozmachu produkcyjnego audiobook, zrealizowany we współpracy z ponad 40-osobową ekipą z Polski i Białorusi zachwyci nie tylko wielbicieli prozy Ignacego Karpowicza, ale i każdego czytelnika poszukującego w literaturze autentycznych emocji.

Data wydania: 2017-01-12

ISBN: 978-83-08-06291-3, 9788308062913

Rodzaj: audiobook

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Kategorie: Powieść historyczna, Literatura piękna

Czas trwania: 335 minut

dodana przez: Vernau

Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Ignacy Karpowicz

Urodzony w 1976 roku w Polsce (Białystok)

Jeden z najciekawszych współczesnych pisarzy. Autor powieści Niehalo, Cud, Gesty, Balladyny i romanse, ości, Sońka. Laureat Paszportu „Polityki”, czterokrotny finalista Nagrody Literackiej Nike. W 2017 roku nakładem WL ukazała się jego najnowsza pow...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Ignacy Karpowicz

Recenzje

O Sońce, dla której wróg nie był wrogiem.

2.07.2020

Tyle się naczytałam na blogach dobrego o Sońce Ignacego Karpowicza, że nie oparłam się, gdy zobaczyłam ją w bibliotece chociaż w domu góra książek czekających w kolejce na czytanie. Muszę przyznać, że warto ją było przynieść i przeczytać. Nawet warto byłoby ją mieć w swojej biblioteczce, by móc do niej wracać i wczytywać się znów w opowieść jaką s... Recenzja książki Sońka

@Anna_Natanna × 8

Dawno, dawno temu, choć wciąż teraz

25.11.2021

„Sońka” Ignacego Karpowicza pochłonęła mnie bez reszty, bez przerw i bez jakichkolwiek oczekiwań wobec lektury. Zanurzyłam się w niej żarłocznie. Zachłystywałam się sformułowaniami, zagarniałam chciwie kolejne sceny, które wcinały się w umysł. Gdy skończyłam, prawie się oblizałam. Zachwycona, zdziwiona, zadowolona z dokonanego wyczynu. Odetchnęłam... Recenzja książki Sońka

@czytamduszkiem × 3

Próba zrozumienia

4.11.2014

Rzadko, kiedy do rąk Czytelnika trafia pozycja, która deklasuje wiele innych. Niejednokrotnie trudno ubrać w słowa odczucia jakie wiążą się z daną pozycją. Taki problem pojawił się w związku „Sońką”. Autor stworzył niezwykle trudną historię. I nie chodzi o skomplikowaną fabułę, ale o ładunek emocjonalny, jaki towarzyszy nam podczas czytania. Tego t... Recenzja książki Sońka

@natalia23

I czy ta wojna była naprawdę? Czy tylko w mojej głowie?

20.07.2014

Nie wiem, co skłoniło mnie do przeczytania Sońki. Sam tytuł, który przyciągał mnie jak magnes? Minimalistyczna okładka? Na pewno. Ale chyba przede wszystkim recenzja Marty z All You Need Is Book i zdanie „Płakałam z tak wielkiego żalu, że musiałam przerwać czytanie, wstać, zrobić herbatę, żeby na chwilę zająć ręce i się uspokoić.” Bo płacz nad los... Recenzja książki Sońka

@malaM

Zobacz wszystkie (4) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@bea-ta

2019-11-23

8 /10

Przeczytane przeczytane 2015

„(…) Sonia, bardzo młoda, nażyła się i naczuła tyle, że potem już ani żyła, ani czuła.”

Życie Sońki, podlaskiej kobiety o twarzy z „pierdylionem zmarszczek”, spinają klamrą dwa wojenne sierpnie. Pierwszy sierpień to wykradzione wojenno – wiejskiej rzeczywistości kilkanaście dni, a właściwie nocy, niewyobrażalnego szczęścia z Joachimem, później jest czas zwyczajnego szczęścia, które wśród codzienności „zdarzało” się u boku Miszy i sierpniowy dzień któregoś z kolei, jeszcze wojennego roku, w którym wszystko się skończyło. Długie dziesiątki lat później to już tylko pełne rezygnacji oczekiwanie na anioła, boskiego wysłannika, który pozwoli jej odejść.

Sońka po raz pierwszy i ostatni ubiera w słowa swoje życie, przed przypadkowo spotkanym Igorem - Ignacym, reżyserem teatralnym, który na gorąco przemienia opowieść staruszki w sztukę teatralną. Pomysł zestawienia opowieści Sońki z wizjami reżysera pomaga odbiorcy odrobinę zdystansować się od okrucieństwa czasu, losu, ludzi… „Opowiadała swoje zwyczajne życie z miejsca, gdzie ludzie za krótko żyli, bo wplątała ich w szprychy historia, a ona zawsze jest przeciwko ludziom.”

Na uwagę zasługuje, zgodne z przekonaniem tamtejszej ludności, określenie ich narodowości i języka: oni nie są polskie, nie ruskie, białoruskie ani ukraińskie, oni są „swoje” i mówią „po swojemu”.

To pięknie napisana powieść. Chwilami przywodzi na myśl „Pieśni” Tadeusza Nowaka w wykonaniu Grechuty, chwilami zaskakujące dla mnie met...

» czytaj dalej

× 7 | link |

@BagatElka

2019-11-13

4 /10

Przeczytane ZZZ....oddane

Musiałam odczekać kilka dni aby na spokojnie napisać co myślę o "Sońce".
Moja opinia na gorąco byłaby w połowie niecenzuralna.
Początkowo byłam pewna,że wszystkie zachwyty i wysokie oceny są zasłużone lecz im dalej wędrowałam po kartach książki tym mniejszą miałam chęć ją ukończyć.
Oprócz bohaterki o imieniu Sońka drugoplanowym "bohaterem" jest sranie.
Nie wiem czy pan autor ma na tym punkcie fobię czy wyjątkowe upodobanie do kup ale dla mnie było go stanowczo za dużo.
Zadziwia mnie to,że o sraniu z takim upodobaniem pisze wielu naszych rodzimych pisarzy.
Naturalizm ,w pewnych momentach historii jest mocnym akcentem ale jak się z kart wylewają wydzieliny to jest to ponad moją wytrzymałość.
Co się dzieje z naszą kulturą i literaturą,że nagrody dostają książki o sraniu?
Pan Karpowicz może podać rękę pani Bator,której bohatera z obwisłą moszną i rozciągniętymi gaciami będę pamiętać do grobowej deski.
Przeczytałam Bator.Przeczytałam Karpowicza i zaręczam,że nie tknę żadnej innej książki,która Jego jest!
O wsi,wojnie i prostocie życia ludzi niewykształconych można pisać mądrze,pięknie i zabawnie.
Polecam "Ludzką rzecz" pana Pawła Potoroczyna.
Tak ,wiem,że napisał tylko jedną książkę ale wolę poznać jedno arcydzieło niż stertę marnych g.....

× 4 | Komentarze (1) | link |

@Antoniowka

2021-02-14

6 /10

Przeczytane

Nie ulega wątpliwości, że historia opowiedziana w „Sońce” jest bardzo poruszająca. Jednak w literaturze stawiam treść nad formą i ten przerost formy bardzo mi ciążył podczas lektury.

Pomysł na fabułę Autor miał ciekawy – postanowił zapisać historię życia niepiśmiennej kobiety. W tym celu „wysyła” na wieś młodego reżysera teatralnego, który spisuje ową historię i przerabia ją na sztukę teatralną.

Rzecz jest więc trochę o historii, trochę o współczesności. Można też ironicznie stwierdzić, że Karpowicz pisał o zakazanej miłości SS-mana do Białorusinki zanim to było modne. I bynajmniej historia ta nie ma happy endu.

I książka zasłużyłaby w moich oczach na bardzo wysoką ocenę, gdyby nie specyficzny styl, jakim operuje Autor, a który w moim przypadku jest ciężki do przełknięcia. Chyba z prozą Ignacego Karpowicza jest mi nie po drodze.

× 3 | link |

@zooba

2019-11-27

8 /10

Przeczytane Klub mola książkowego

Nie czytuję książek o miłości, tak już mam. Po "Sońkę" tez bym nie sięgnęła. Czasami jednak dobrze zrobić coś wbrew swoim przyzwyczajeniom. Karpowicz napisał piękną historię, pięknym językiem, bez grama banału, nic mi nie zgrzytało, żaden bohater nie irytował, żadna scena nie była zbędna. Oczarował mnie, miałam ochotę wypisywać cytaty, wracać do poprzednich stron, i zaraz po zakończeniu czytać jeszcze raz. Podobała mi się forma, język, wszystko.

× 2 | link |

@enlili

2024-05-29

6 /10

Przeczytane

Gdzie kończy się życie, a zaczyna teatr

× 2 | link |

@malaM

2014-07-20

10 /10

Przeczytane Moja biblioteczka

Można napisać, że Karpowicz doskonale przeplata życie z teatrem. Można napisać, że Sońka to powieść wielowarstwowa. Można też napisać, że piękna, choć tragiczna i można o niej pisać naprawdę długo. Można. Tylko, że to wszystko na nic, bo i tak nie zrozumie tego nikt, kto książki nie przeczyta.

| link |

@Remma

2024-08-24

8 /10

Przeczytane powieści historyczne

@piaty

2023-01-21

7 /10

Przeczytane E-book

@karsob85

2022-11-09

7 /10

Przeczytane

@ainaz

2022-10-03

9 /10

Przeczytane

@Tolpynia

2022-04-25

7 /10

Przeczytane

@DZIKA_BESTIA

2021-12-21

8 /10

Przeczytane różne polskie

@czytamduszkiem

2021-11-25

9 /10

Przeczytane

@Madmad35

2021-09-12

8 /10

Przeczytane

@holly

2021-02-09

10 /10

Przeczytane oooo to jest tak dobre SZTOSIK

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Nigdy jeszcze, nie za mego życia, tak wielu nie walczyło w imieniu tak niewielu. W czas wojny różne plagi spadają, nam taka się dostała. Urodzaj obrońców.”

“Bo człowiek umie się cieszyć z tego, co ma, a nie z tego, czego nie ma, chyba że jest Palak; oni mają inaczej (...)”

“Kochaliśmy się tak bardzo, że czas płynął tylko wtedy, gdy byliśmy razem”

“Historia jest zawsze przeciwko ludziom, a najbardziej – kobietom”

Dodaj cytat

Sońka

Opis

Autor

Pozostałe książki:

Gdzie kupić

Moja Biblioteczka

Recenzje

O Sońce, dla której wróg nie był wrogiem.

Dawno, dawno temu, choć wciąż teraz

Próba zrozumienia

I czy ta wojna była naprawdę? Czy tylko w mojej głowie?

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

Cytaty z książki