Cud

Ignacy Karpowicz
6.5 /10
Ocena 6.5 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Cud
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
6.5 /10
Ocena 6.5 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów

Opis

To nietypowa historia miłosna: jej bohaterami są mężczyzna lat dwadzieścia sześć i kobieta lat trzydzieści kilka - on jest martwy, ona żywa. Absurdalne? Tak, ale w najlepszym stylu. Niepokojące? A jakże, ale prześmieszne. Straszne? Ma się rozumieć, jednak dowcipne i intrygujące. Historia miłości pielęgniarki do przypadkowo napotkanego nieboszczyka, który w dodatku nie chce ostygnąć. Cóż za (gorący) pomysł! No i trzeba przyznać - dobrze zrealizowany. Bo przecież mogłoby być melodramatycznie i patetycznie, mogło być o śmierci i niespełnieniu. A tak - Topor by się uśmiał!

"Romeo ginie, Julia żyje. Czy tak mógłby wyglądać początek wielkiej miłości? Dlaczego nie. Cuda się zdarzają, jeśli nie za życia, to po śmierci".
Ignacy Karpowicz

"To nie jest komedia romantyczna, bo do miłości trzeba dwojga - żywych. To nie jest opowieść o triumfie natury nad śmiercią, bo niemal wszyscy bohaterowie to emocjonalne trupy. To nie jest hagiografia, bo kto by brał na serio cuda potwierdzane przez 'Fakt'? Brawurowo napisana powieść Ignacego Karpowicza sprawia jednak, że zaczynamy wierzyć w najbardziej nieprawdopodobne przypadki, konfiguracje i impulsy do życiowego przełomu. I śmiejemy się z samych siebie (nierzadko przez łzy)."
Marta Mizuro

"Od prapoczątków powodzenie, szczęście i miłość były motorem ludzkości. Antyk w sposób szczególny adorował symbole płodności, czego wizerunki po dzień dzisiejszy widnieją na murach Pompei. Średniowieczne chrześcijaństwo spuściło zasłonę wstydu nad "Pieśnią nad Pieśniami", a w naszym prowincjonalnym wariancie Warszawy i Gródka jeszcze bardziej wokół pociemniało, dlatego w ten czerwcowy, śnieżny dzień ulatujący groteskowo CUD Ignacego Karpowicza buduje pomost przez stulecia miłości, zwracając nam odrobinę optymizmu, którego tak bardzo nam dziś brakuje."
Leon Tarasewicz
Data wydania: 2007-01-01
ISBN: 978-83-89755-87-2, 9788389755872
Wydawnictwo: CZARNE
Stron: 273
Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Ignacy Karpowicz Ignacy Karpowicz
Urodzony w 1976 roku w Polsce (Białystok)
Jeden z najciekawszych współczesnych pisarzy. Autor powieści Niehalo, Cud, Gesty, Balladyny i romanse, ości, Sońka. Laureat Paszportu „Polityki”, czterokrotny finalista Nagrody Literackiej Nike. W 2017 roku nakładem WL ukazała się jego najnowsza pow...

Pozostałe książki:

Sońka Balladyny i romanse Niehalo Cicho, cichutko Nadzieja Ości Gesty Cud Miłość Nowy kwiat cesarza Ludzie z nieba Miłość we Wrocławiu Podlaskie - pamięć, tożsamość, rozwój Polska na cztery ręce
Wszystkie książki Ignacy Karpowicz

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Cud - Ignacy Karpowicz

2.07.2014

Ignacy Karpowicz to jeden z najciekawszych rodzimych twórców młodego pokolenia. Rocznik 1976, laureat Paszportu Polityki, dwukrotny finalista Nike, autor pięciu powieści, które dostępne są w ofercie Wydawnictwa Literackiego. W tym Cudu, wydanego pierwotnie przez Czarne, teraz w ciekawszej i jeszcze atrakcyjniejszej szacie graficznej. Czy warto sięg... Recenzja książki Cud

@kim@kim

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@bea-ta
@bea-ta
2019-12-01
6 /10
Przeczytane przeczytane 2016

Okazuje się, że z Karpowiczem mam kłopot. Trójstronny :).

Z jednej strony uwielbiam świeżość i młodość kojarzącą mi się ze słowami Wierzyńskiego „Zielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną” bijące z kompozycji i stylistyki utworów Karpowicza. Nieodmiennie bawi i zachwyca mnie sposób narracji, zabawa językiem polskim, doskonałe wyczucie znaczenia i brzmienia wyrazów. Skróty myślowe, skojarzenia, dwuznaczności. I inteligentne, trochę przewrotne, poczucie humoru. W „Cudzie” dodatkowo mój uśmiech wywoływały umiejętnie wplecione wystylizowane wątki hagiograficzne.

Z drugiej strony nie zawsze czuję się dobrze z treścią jego dzieł. Bo mimo że zachwyca mnie cudownie absurdalna tematyka („Niehalo”, „Cud”), coś mi tu jednak zgrzyta, nie pozwalając w pełni zanurzyć się w atmosferze absurdu. Coś, hm, co dotyczy artystycznej prowokacji, a wobec czego czuję mimowolny opór. Niby lekko, wesoło nawet, ale w chwili, gdy zaczyna być przyjemnie: zgrzyt. Nie potrafię wejść w tę zabawę do końca, jestem cały czas czujna i spoglądając za siebie przez ramię sprawdzam, czy droga odwrotu jest wolna :).

Sprawa trzecia to sprawianie przez Karpowicza, iż przy lekturze jego utworów (wyjątek stanowiła lektura „Sońki”) czuję się bardzo stara i bardzo niedzisiejsza. Jego bohaterowie, współczesna polska inteligencja (tutaj trzydziestojednoletnia neurolog Anna, jej kolega po fachu Artur), to postaci o bardzo niewyszukanych zainteresowaniach i sposobach spędzania wolnego czasu, prosta...

× 4 | link |
@potarganerude
@potarganerude
2021-03-01
8 /10
Przeczytane
@Antoniowka
2021-01-28
6 /10
Przeczytane
@Mackowy
2019-11-22
6 /10

Cytaty z książki

O nie! Książka Cud. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl