W 1982 roku Marek Nowakowski publikował już pod własnym nazwiskiem na łamach paryskiej "Kultury" i podziemnego "Tygodnika Mazowsze" opowiadania, które wkrótce ukazały się jako Raport o stanie wojennym - nakładem Instytutu Literackiego w Paryżu i równolegle w kraju w Niezależnej Oficynie Wydawniczej NOWa. W następnym roku wyszły Notatki z codzienności (grudzień 1982 - lipiec 1983) - fabularyzowane zapiski z życia, portrety osób bliskich i ludzi anonimowych, napotkanych w sytuacjach codziennych oraz drugi tom Raportu. Krytycy zarzucali tym książkom schematyczność, ale czytelnicy podziemnej literatury przyjmowali je z entuzjazmem. Raport o stanie wojennym został przełożony na dziesięć języków i zdobył szereg wyróżnień literackich - Puls Roku 1982 (kwartalnika "Puls"), Nagrodę Literacką "Solidarności" za lata 1981-1982, emigracyjną nagrodę im. M. Grydzewskiego (1983) i francuską Prix de la Liberté (1983) - stając się najsłynniejszym świadectwem literackim epoki podziemnej "Solidarności".