Posłaniec

"... czasami trzeba komuś zaufać, żeby mogło się wydarzyć coś niesamowitego "

"Posłaniec" to drugi tom serii „Szept anioła”, w której dalsze losy bohaterów poznanych w pierwszym tomie. Choć życie w niewielkich Płatkach toczy się swoim małomiasteczkowym rytmem nie obce są tu niewielkie burze., nieoczekiwane spotkania czy tajemnice, które zaczynają wychodzić na świtało dzienne....

Całość jest niezwykle ciepła. Daje nadzieję na lepsze jutro i wiarę w ludzi, którzy potrafią zupełnie bezinteresownie pomóc gdy najbardziej tego potrzebujemy. Nie brakuje tu również całej gamy nietuzinkowych ale i pełnokrwistych bohaterów. Każdy z nich ma swoje wady i zalety, problemy, rozterki czy dylematy. Dzięki temu bez problemu można się z nimi utożsamiać. Autorka również bardzo dobrze przedstawiła małomiasteczkowy klimat panujący w niewielkich miejscowościach. Uświadamia przy tym jak ważne jest poczucie solidarności, połączenie sił ale i działanie by walczyć w słusznej sprawie bo bez tego nie ma szans na powodzenie.

Ta pozornie lekka powieść porusza wiele trudnych tematów takich jak uzależnienie, choroba, strata, samotność czy przemoc domowa. Pomimo tego książka zdecydowanie daje nadzieję i pozwala wierzyć, że wszystko się dobrze ułoży podkreślając jednocześnie siłę przebaczenia czy zaufania.

To pełna emocji ale i melancholijna historia w której możemy poczuć wiatr od morza, piasek przesypujący się między palcami czy szepczący wiatr. Z niecierpliwością cz...

Dziś spotykamy się przy drugiej części serii „Szept anioła” i wiecie co? Tak jak koniec pierwszego tomu wzbudził we mnie nerw za to jak się skończył (oczywiście tak pozytywnie) tak tutaj myślę sobie „nieeee no teraz muszę czekać na tom 3”, Jeżeli nie czytałeś pierwszej części, to ta recenzja nie jest dla ciebie, ponieważ zdradza niektóre rzeczy. Nasi bohaterowie doświadczają tzw. metamorfozy to za sprawą miłości, zaufania, jakie ktoś postanowił dać, nie patrząc na przeszłość tej osoby lub zrobić coś, o czym wcześniej mogli tylko pomarzyć.

Cała akcja trzyma ciebie w napięciu, lecz to takie napięcie, które mnie wnerwiało, bo już chciałam być na następnej stronie i w końcu niech „to „się stanie, a tu zonk! Autorka ma inny plan dla czytelnika. Najbardziej podobała mi się metamorfoza naszej Lucynki, która w tym tomie wiele zwojuje i pokaże, że z nią to można pod włos, ale jak przyjdzie co do czego, to lepiej „klękajcie narody” idzie tajfun. To oczywiście moje zdanie, bo wam może spodoba się całkiem co innego. Wiele się dzieje tego możecie być pewni. Rozkwitła miłość, ale oczywiście nie zdradzę między, jakimi osobami. Sama myślałam „że już nic z tego nie będzie”. Kolejna rzecz, która mi się podoba to klimat, w jakim jest napisana ta książka, bo po skończeniu masz uczucie, że właśnie za twoimi plecami na twoim ramieniu anioł stróż kładzie tobie rękę na ramieniu i mówi „Aniu jestem przy tobie”

Uwielbiam takie książki, bo sprawiają, że ch...