Kontynuacja pierwszego tomu, W tej części Julia Kunis prawnuczka Marii i Wernera będzie się starała poznać tajemnice swoich przodków. Autorka podobnie jak w poprzednim tomie przeprowadziła akcję dwutorowo: wojna i czasy współczesne przeplatają się ze sobą.
Pierwsza część zdecydowanie bardziej mnie urzekła. Kontynuacja ma swoje plusy i minusy:. Do plusów zaliczyłaby się akcja i tajemnice, minusem było irytujące zachowanie Julii, mojej sympatii nie zdobył zadufany w sobie Tom Anders, czasem pojawiają się tu docinki na temat wiary w Boga co też mnie zniesmaczyło. Peter Von Beck został przedstawiony jako czarna owca, ale poznając jego życie zrozumiałam co było przyczyną, nie usprawiedliwiałam, ale jego zachowanie nie wzięło się znikąd i zrobiło mi się go żal.
Powieść o odkrywaniu przeszłości, ale też o przebaczeniu i zostawieniu złych wspomnień za sobą. Po lekturze dwóch książek tej autorki muszę przyznać, że zaciekawiły mnie jej inne powieści. Polecam miłośnikom sag rodzinnych z historią w tle.