Pamiętnik ze starej szafy

"Pamiętnik ze starej szafy" - opis książki zapowiada zabawne peryptie dorastającej dziewczyny oraz jej zwariowanej rodzinki. Czasy, w jakich rozgrywa się akcja są mi bardzo dobrze znane, urodziłam się bowiem pod koniec lat 70.
Czy było zabawnie i śmiesznie ? Hmmmm
Dość długo nie mogłam poczuć klimatu książki. Nic mnie nie śmieszyło, żadna sytuacja nie okazała się zabawna. Później coś zaskoczyło i kilka razy wydałam z siebie wielce radosne dźwięki.
Jeśli chodzi o realia epoki, to przełom lat 80/90 nie wyglądał już tak drastycznie jak zostało to opisane w książce. Nie przypominam sobie, żeby trzeba było aż tak walczyć w kolejkach o szampon do włosów, papier toaletowy czy żyletki. To raczej we wcześniejszych latach mniej więcej tak to wyglądało.
Według mnie książka jest torszkę poszarpana, brak jej bardziej precyzyjnie oznaczonej chronologii, trzeba się domyślac, który to może być rok, czy to już lata 90, czy jeszcze tkwimy w starym systemie. Opisane wydarzenia są jak kartki przypadkowo wyrwane z pamiętnika. W moim odczuciu brak im spójności.
"Pamiętnik ze starej szafy" czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Nie powiem, żebym była zachwycona ale nie jestem też znudzona i rozczarowana. To takie miłe czytadełko, które ma spełnić i spełnia swoją rolę : ma zrelaksować i zapewnić miłą i nieskomplikowaną lekturę.

Książka przypadkowo znalazła się na mojej liście. Pozycja raczej dla nastoletnich dziewczyn, ale że czyta się dobrze, napisana z humorem to doczytałem do końca. Dobra pozycja na poprawę humoru.

Za pośrednictwem autorki przenosimy się do przełomu lat 80 i 90 ubiegłego wieku, bo na ten czas przypada dzieciństwo i młodość głównej bohaterki. No cóż rodzinkę ma szaloną, bo i dziadek Stasiek , który zaręcza się z nieznajomą a potem ucieka z domu i ciotka Amelia rodzinna hetera zasługują na miano oryginałów.
A nasza bohaterka ? Ci którzy żyli w czasach kolejek po wszystko, znają radość z uzyskania paszportu i możliwości wyjazdu za granicę będą mieli powtórkę z przeszłości. Ci co nie znają realiów będą mieć namiastkę tego co było.
Ogólnie książka nie jest zła, choć spodziewałam się czegoś więcej. Czytelnik nie znudzi się, bo poczucie humoru czytając rozwinie, ale też nie otrzyma jakiś bardzo głębokich treści.

Właśnie słucham audiobook podczas prac domowych.Książka jest lekka,nie trzeba jakoś szczególnie skupiać się na treści.Bardzo dużo robi lektor🙂,buzia mi się śmieje co chwilę.

“Pamiętnik ze starej szafy” to książka dzięki której zdecydowanie można się zrelaksować i odpocząć. Barwne przygody codziennych radości i trosk młodych ludzi u schyłku kominuzmu potrafia poprawić każdemu humor. Historie pokazane w krzywym zwierciadle odzwierciedlają życie w tamtych czasach.Każdy rozdział przedstawiać ma kolejne historie oraz przezabawne sceny z życia bohaterki i jej bliskich. Jest to zdecydowanie pełna humoru opowieść o beztroskiej młodości i powolnym wkraczaniu w dorosłość, która jawi zdecydowanie jest wielką niewiadomą. Całośc zostałą przedstawiona w niezwylke zabawy sposób, więc trudno się nie posmiać. Sama wielokrotnie miałam łzy w oczach ze śmiechu. Jesli potrzebujecie lekkiej i odprężającej i optymistycznej lektury to tutaj zdecydowanie to znajdziecie.

Żartobliwe spojrzenie na schyłek komunizmu i dorastanie bohaterki w tych czasach. Opisane czasy są mi bliskie, to okres mojej młodości. Pamiętam kolejki do sklepów, nie po to ca akurat brakuje, ale po to co akurat "rzucą". "Czas spędzony w kolejkach był nieodłącznym elementem codzienności. Nikt już nie utyskiwał, nie wspominał, jak było kiedyś, gdy w sklepach można było kupić dobra podstawowe bez wielogodznnego oczekiwania, tylko uwzględniał w swoim grafiku stanie w tasiemcowych ogonkach. " Książka dla poprawy humoru i odstresowania. Zabawne dialogi i tarapaty w jakie wpadają bohaterowie doprowadzają do nieustannego śmiechu.