Nieboszczyk wędrowny

Nieboszczyk wędrowny to kolejne twórcze szaleństwo Autorki. Świetnie się sprawdzi jako czarodziejska różdżka do rozwiania chmur w paskudnie nijaki listopadowy dzień.

Podczas lektury zawitamy do Kraśnika. Gdzie czas mija jak na prowincji, gdzie nic szczególnego się nie dzieje. Z rzadka jakieś domostwo zasiedlą nowi gospodarze. Tak też będzie tym razem. I nie żeby jakaś żywiołowa akcja, czy filozoficzne wywody miały ująć czytelnika w tym dziele. To będzie banalna sytuacja komediowa w roli głównej z młodym małżeństwem i niechcianym krewnym, a dziać się wszystko będzie przy współpracy pomysłowego sąsiedztwa i przenikliwych policjantów. A przy tej menażerii najbardziej trzeba uważać na czarnego obronnego kota!

Przesympatycznie i dość zwięźle ujęta historia, tak żeby nie zmęczyć, a co gorsza nie uśpić, a przede wszystkim rozweselić czytelnika. Nieboszczykowi wędrownemu należy się miano lektury terapeutycznej. I tak, jak nieboszczyk w książce wędruje przez - nazwijmy to - kolejne miejsca spoczynku, tak sama książka powinna powędrować w ręce kolejnego czytelnika. Od pierwszych stron poprawi nastrój.

Dotychczasowa twórczość Pani Kursy nie zrobiła na mnie jakiegoś szczególnego wrażenia. Do czasu!
Czytając "Nieboszczyka wędrownego" zaśmiewałam się do łez (chociaż nie do tego stopnia co przy Chmielewskiej). Cieszyłam się też, że sąsiadów nie mam bezpośrednio za płotem. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko, by któregoś pięknego poranka znaleźć w tujkach lub w innych jałowcach nieboszczyka.
Jednak postacią number one jest kot Belzebub! Mruczek rządzi!
Powieść jest idealnym antidotum na ponury nastrój.
Polecam

Ciocia.
Ambitna staruszka, która wiodła osamotnione życie na kraśnickiej ziemi. Dom, apteka i ogromna sympatia tubylców.

To po niej Marylka i Sławek Lipscy odziedziczyli majątek, który pozwolił ich trzyosobowej rodzinie na nowy start.

Nie, nie mieli dzieci.
Mieli jego – czarnego jak oczy samego Szatana – kota. Niepozorny maluch szybko owinął sobie właścicieli wokół palca.

W tej relacji nie byłoby nic dziwnego, gdyby nie fakt, że i zwierzak czuł się bardzo odpowiedzialny za swoich ludzi.

Co się stanie, kiedy rodzina zmieni lokum? Czy jest im pisany błogi spokój?

Jedno jest pewne – atrakcji nie zabraknie, choć towarzystwo zapowiada się na „sztywne”. 🤪🤭

🤎🤎🤎🤎🖤🖤🖤🤎🤎🤎🤎

Z piórem autorki spotkałam się już kilkakrotnie i nie tajemnicą jest, że „Wiedźmy” okazały się jedną z najlepszych serii komedii kryminalnych.

Tym razem w moje ręce wpadła historia niesamowitego kota. Tak! Kota! Tak osobliwy bohater jeszcze nigdy nie stał na pierwszej linii w tej kategorii literackiej.

Ten niezwykle inteligentny futrzak okazał się strzałem w dziesiątkę. Nie pamiętam, kiedy ostatni raz tak bardzo się śmiałam!

Fabuła książki została starannie dopracowana, a dialogi zgrabnie przeplatają się, zdradzając wiele szczegółów o przeszłości bohaterów.

Tytułowy nieboszczyk to jeden z wątków przewodnich, lecz w tej książce nie chodzi o odnalezienie mordercy. Autorka wyznacza nowy szlak powieści kryminaln...

Ta powieść gwarantuje przyjemną rozrywkę, która rozbawi, poprawi nastrój i pozwoli lepiej zrozumieć naszego… kota.

Marylka Lipska z zadziwieniem i zachwytem przyjmuje informację, że odziedziczyła dom i aptekę po ciotce Teresie. Z tego właśnie powodu wraz z mężem Sławkiem i kotem Belzebubem przeprowadza się do Kraśnika. Niby wszystko zostaje dopięte na ostatni guzik – podatek ma zostać zapłacony przez notariusza, pieniądze na ten cel czekają na koncie, a rodzony syn zmarłej nie powinien rościć pretensji, skoro otrzymał zachowek. No właśnie, dlaczego to nie Robert został spadkobiercą? Co takiego zepsuło relacje pomiędzy nim a matką? I czy ten fakt będzie miał wpływ na życie Lipskich?

Kojarzę Kraśnik. Czy w tak uroczym, malowniczym mieście może się komuś przydarzyć coś złego? Tytuł sugeruje, że tak, i to coś zupełnie niestandardowego – wędrujący nieboszczyk! Sami musicie doczytać o co chodzi, podpowiem tylko, że ogromny wkład w rozwój akcji ma czarujący koci łajdak – Belzebub. Gdy ten czarny jak smoła zwierzak, o wyjątkowej urodzie, spotyka na swej drodze pewnego dwunożnego drania, wydarzyć może się naprawdę wiele… Nowi, sympatyczni sąsiedzi Lipskich również namieszają swoim nieszablonowym podejściem do napotkanych problemów.

Bardzo spodobał mi się koci wątek. Autorka z pewnością jest doskonałą obserwatorką i kocia osobowość nie ma przed nią tajemnic. Doskonale rozumiem, że nawet gdy nasz czworonóg wyd...